Czteroletni pies rasy pudel duży, wykastrowany, o masie ciała 22,7 kg, został przywieziony do lecznicy w stanie ciężkim. U psa występowały ostre wymioty, brak apetytu i osowiałość. Stan ten pogarszał się stopniowo od dwóch dni. Właściciel stwierdził, że początkowo wymioty zawierały 10-20 całych oraz pogryzionych dużych nasion nieznanej rośliny.

Leczenie zachowawcze prowadzone przez lekarza weterynarii pierwszego kontaktu obejmowało podanie famotydyny (20 mg doustnie co 24 godziny), metronidazolu (250 mg doustnie co 24 godziny) i sukralfatu (1 g doustnie co 12 godzin) oraz zastosowanie lekkostrawnej diety. Po ośmiu godzinach leczenia nasilenie objawów klinicznych nie uległo zmniejszeniu, dlatego zwierzę zostało skierowane do kliniki zajmującej się nagłymi przypadkami w celu dalszej diagnostyki i leczenia.

Ocena nagłego przypadku

Po przywiezieniu do kliniki pies był osowiały i wykazywał odwodnienie średniego stopnia (7-8%). Stwierdzono też zażółcenie błon śluzowych, które wraz z zaobserwowanymi wcześniej wymiotami zawierającymi nieznane nasiona nasunęło podejrzenie zatrucia sagowcem (Cycas revoluta). Podczas gdy pies był poddawany leczeniu, właściciel wrócił do domu, aby sprawdzić, czy pies mógł mieć dostęp do takiej rośliny, a jeśli tak, to czy jej nasiona są podobne do tych znajdujących się w wymiocinach.

Właściciel nie znalazł na swojej posesji żadnego sagowca, zauważył jednak kilka nasion podobnych do zwymiotowanych przez zwierzę. Idąc za radą lekarza prowadzącego, skontaktował się z Centrum Kontroli Zatruć u Zwierząt (APCC) w celu zidentyfikowania nasion i uzyskania zaleceń dotyczących leczenia. Właściciel wykonał zdjęcia podejrzanej rośliny, na podstawie których rozpoznano drzewko koralowe (Jatropha multifida).

Leczenie

W ramach leczenia początkowego zwierzęciu podano płyny dożylnie (roztwór Ringera z mleczanami – bolus 250 ml, a następnie wlew ciągły z szybkością 100 ml/godzinę), a także leki przeciwwymiotne (maropitant w dawce 1 mg/kg m.c. podskórnie co 24 godziny). Kontynuowano również podawanie leków osłaniających przewód pokarmowy – famotydyny i sukralfatu (w pierwotnych dawkach i odstępach czasowych), zastosowano też S-adenozylometioninę (SAMe, 450 mg doustnie co 24 godziny). Badanie USG przewodu pokarmowego nie wykazało żadnych odchyleń od normy, poza ewentualnym niewielkim powiększeniem śledziony.