Dzięki zindywidualizowanym schematom znieczulenia oraz odpowiedniemu monitoringowi zabiegi stomatologiczne są teraz bezpieczniejsze niż kiedykolwiek. Dzięki temu wszystkie starsze psy mogą czerpać korzyści z dobrej opieki stomatologicznej.

Częstość występowania choroby przyzębia zwiększa się wraz z wiekiem i jest odwrotnie proporcjonalna do masy ciała (psy ras dużych vs. psy ras małych).¹ Podobnie jak ma to miejsce w przypadku innych procesów przewlekłych, szczególnie tych z ubytkiem tkanek (dziąseł i kości), bez interwencji lekarskiej zmiany pogłębiają się aż do końcowej fazy choroby przyzębia – utraty zęba. Wzajemne zależności chorób zębów i cukrzycy oraz niewydolności nerek podkreślają znaczenie konieczności leczenia tych zaburzeń u zwierząt starszych, zanim staną się one przyczyną poważniejszych problemów.²

Badanie stomatologiczne i badanie morfologiczne krwi mogą często wzajemnie ułatwiać uzasadnienie konieczności ich wykonywania. Jeżeli ostatnio wykonano badanie przesiewowe krwi u starszego psa, to jego wyniki mogą potwierdzać możliwość przeprowadzenia badania i zabiegu stomatologicznego. Jeżeli zaś konieczny jest zabieg stomatologiczny, to jest to dobry moment na ocenę wyników badań laboratoryjnych u pacjenta, szczególnie gdy w przeszłości ich nie wykonywano. Chociaż nie jest to zbyt częste, czasami możliwe jest zidentyfikowanie pierwotnej przyczyny zaburzeń podczas badań przedoperacyjnych.

Zęby starzeją się tak samo jak pacjent

Choroba przyzębia występuje częściej u zwierząt starszych, podobnie jak wszelkie inne choroby zębów, takie jak nadżerki resorpcyjne czy zapalenie jamy ustnej u kotów, których częstość również wzrasta wraz z wiekiem. Rozległa choroba przyzębia, która zniszczyła kość żuchwy na wysokości pierwszego zęba trzonowego, może prowadzić do załamań patologicznych, niekiedy obustronnych, charakteryzujących się brakiem odpowiednich struktur kostnych do ustabilizowania (ryc. 1).

U starszych kotów może dochodzić do zgrubienia kości wyrostka zębodołowego dookoła kłów, szczególnie kłów szczęki, z jednoczesnym nadmiernym wyrżnięciem się zębów, które sprawia, że wydają się one dłuższe niż normalnie. To przewlekłe zapalenie kości lub wyrostków zębodołowych może być łagodne i w takich przypadkach wystarczające bywa standardowe leczenie przyzębia. Jeżeli jednak ząb jest ruchomy lub w okolicznych tkankach doszło do zapalenia, najlepszym rozwiązaniem jest niejednokrotnie ekstrakcja.

Guzy jamy ustnej są także dość często spotykane u starszych zwierząt. Jedynie wczesne wykrycie i identyfikacja jakiejkolwiek zmiany tkankowej daje szansę na jej odpowiednie leczenie. U psów do najczęściej stwierdzanych tworów tkankowych należą guz...