Różnica pomiędzy stężeniem glukozy w osoczu a jej stężeniem w płynie z jamy otrzewnej może pomóc w rozpoznaniu septycznego zapalenia otrzewnej u psów.

Cel badania

Przeprowadzone wcześniej badania wykazały, że jeżeli stężenie glukozy w próbce płynu z jamy otrzewnej jest niższe o co najmniej 20 mg/dl w porównaniu z jej stężeniem we krwi obwodowej, oznacza to, że u pacjenta występuje septyczne zapalenie otrzewnej (100-procentowa czułość i swoistość). W powyższych doświadczeniach do oznaczania stężenia glukozy we krwi obwodowej wykorzystywano jednak laboratoryjne analizatory biochemiczne. Natomiast w omawianej pracy naukowej do wykonania wszystkich oznaczeń autorzy użyli przenośnych glukometrów, wychodząc z założenia, że w większości praktyk to z nich korzysta się najczęściej. Ponadto autorzy doświadczenia założyli, że pomiar stężenia glukozy w osoczu mógłby być bardziej wiarygodny niż oznaczenie w krwi pełnej oraz że podwyższenie wartości odcięcia dla różnicy stężeń glukozy mogłoby zwiększyć swoistość tego testu w rozpoznawaniu septycznego zapalenia otrzewnej u psów.

Plan badania

Naukowcy zbadali próbki krwi oraz próbki płynu z jamy otrzewnej pochodzące od 39 psów przywiezionych do uniwersyteckiej kliniki weterynaryjnej z powodu obecności płynu w jamie brzusznej niewiadomego pochodzenia. Do oznaczenia stężenia glukozy w krwi pełnej, w osoczu, w płynie z jamy otrzewnej oraz w supernatancie uzyskanym po odwirowaniu płynu z jamy brzusznej u każdego z pacjentów wykorzystano przenośny glukometr weterynaryjny. U 17 psów rozpoznano septyczne zapalenie otrzewnej na podstawie „potwierdzenia obecności bakterii w badaniu cytologicznym płynu pobranego z jamy brzusznej, dodatnich wyników posiewu tego płynu, wykrycia perforacji przewodu pokarmowego podczas laparotomii zwiadowczej lub wyników badań sekcyjnych potwierdzających obecność ogniska zakażenia”. Pozostałe 22 psy zostały zaklasyfikowane do grupy z jałowym zapaleniem otrzewnej, niemniej jednak na późniejszym etapie badania cztery z nich zostały z niej wykluczone z uwagi na niemożność ostatecznego potwierdzenia bądź wykluczenia septycznego zapalenia otrzewnej.