Ograniczenie niektórych składników pokarmowych oraz podawanie innych pomaga przedłużyć życie zwierzętom cierpiącym na niewydolność nerek.

Choroby nerek u psów i kotów należą do zaburzeń, w których stosowanie odpowiedniej dietoterapii ma największe znaczenie. Żywienie takich zwierząt specjalnie opracowaną dietą może spowolnić pogłębianie się zmian, zapobiec pojawianiu się epizodów mocznicowych, a także dwukrotnie wydłużyć czas przeżycia pacjentów.^1,2 Modyfikacje sposobu żywienia psów i kotów z przewlekłą chorobą nerek (CKD – Chronic Kidney Disease) – ograniczenie zawartości fosforu, białka oraz sodu – pomagają zminimalizować wiele zmian metabolicznych pojawiających się wtórnie do upośledzonej czynności nerek. Diety nerkowe sprzyjają również alkalizacji produkowanego moczu i zazwyczaj zawierają witaminy z grupy B oraz kwasy tłuszczowe omega-3.

Fosfor

Najważniejszą modyfikacją żywienia u pacjentów cierpiących na choroby nerek jest ograniczenie zawartości fosforu w diecie. W wielu prawidłowo zaplanowanych badaniach wykazano, że obniżenie stężenia fosforu we krwi poprzez modyfikację diety podawanej zwierzęciu spowalnia pogłębianie się przewlekłej choroby nerek. Zmniejszenie wskaźnika filtracji kłębuszkowej (GFR – Glomerular Filtration Rate) w tej chorobie prowadzi do obniżenia wydalania fosforu przez nerki. Hiperfosfatemia z kolei wpływa na zwiększenie wydzielania parathormonu, co nasila uwalnianie wapnia i fosforu z kości. Potencjalne konsekwencje tych zmian to mineralizacja tkanek miękkich, pogłębianie się uszkodzenia nerek i znaczna utrata tkanki kostnej.

Stowarzyszenie IRIS (International Renal Interest Society) opublikowało wytyczne dotyczące zasad ograniczania podawania fosforu pacjentom z chorobami nerek (www.iris-kidney.com/pdf/IRIS_2009_Treatment_Recommendations_Summary.pdf). Ponieważ zwiększone wydzielanie parathormonu może wystąpić także w sytuacjach gdy stężenie fosforu w surowicy mieści się w zakresie wartości referencyjnych,³ należy podkreślić, że wszystkie docelowe stężenia fosforu w surowicy wskazane w wytycznych IRIS mieszczą się w zakresie między dolnymi a średnimi wartościami referencyjnymi większości laboratoriów. Gdy choroba nerek pogłębia się, zazwyczaj niemożliwe jest utrzymanie stężenia fosforu na poziomach docelowych zgodnych z wytycznymi IRIS za pomocą samej diety. W takich przypadkach oprócz podawania odpowiedniej diety o obniżonej zawartości fosforu zalecane jest stosowanie substancji wiążących fosfor.

Trzeba pamiętać, że niemal wszystkie karmy dla psów i kotów, na których etykiecie widnieje informacja „spełnia wymogi American Association of Feed Control Officials – AAFCO” [tj. przede wszystkim karmy bytowe lub inne karmy sprzedawane poza gabine...