Jedenaście dni temu do naszej lecznicy trafiła 5-letnia sterylizowana suka, mieszaniec rat teriera. Przyczyną wizyty były ostre objawy zaburzenia równowagi i zataczanie się. Nie stwierdzono oczopląsu, mdłości ani zaburzeń świadomości. U psa występowała niezborność, a głowa była skręcona dobrzusznie i na prawą stronę. Lewe ucho było prawidłowo uniesione i wyprostowane, natomiast prawe opadło. Nie stwierdzono bólu kręgosłupa. Nerwy czaszkowe prawdopodobnie nie były uszkodzone, nie mogliśmy jednak ocenić unerwienia uszu oraz świadomych odruchów czucia głębokiego. Leczenie rozpoczęliśmy od podawania antybiotyków, ale objawy kliniczne nie ustąpiły. Co powinniśmy uwzględnić w rozpoznaniu różnicowym poza zespołem przedsionkowym?