Odkryj krok po kroku przyczyny kulawizny u psów.

Właściciel nie wie, co przydarzyło się jego psu, ale zgłasza, że zwierzę kuleje i sprawia wrażenie, jakby odczuwało ból. Dzięki systematycznemu postępowaniu można upewnić się, że nie pominięto żadnych problemów u tego pacjenta. Poniżej przedstawiono osiem kroków właściwego postępowania, które wykonuję podczas badania ortopedycznego.

1. Opis pacjenta

Informacje na temat wieku zwierzęcia, jego płci i rasy pomogą zawęzić listę rozpoznań różnicowych poprzez wykluczenie stanów, które występują tylko u zwierząt w określonym wieku lub określonej rasy. Ułatwi to również ułożenie listy rozpoznań różnicowych od najbardziej do najmniej prawdopodobnych.

2. Wywiad

Zawiera następujące informacje:

• kiedy pojawił się problem
• której kończyny zdaniem właściciela dotyczy kulawizna
• nasilanie się kulawizny (czy się nasila, ustępuje, czy też pozostaje cały czas taka sama)
• skuteczność poprzednio lub obecnie przyjmowanych leków
• zmienność kulawizny
• obecność innej choroby ogólnej.
  
  

W przypadku takich zaburzeń jak zapalenie kości i stawów kulawizna zwykle jest najbardziej nasilona bezpośrednio po rozpoczęciu ruchu, a podczas umiarkowanego ruchu stan pacjenta się poprawia. Jeżeli problem dotyczy mięśni, ścięgien i więzadeł, zwierzę na ogół czuje się dobrze na początku aktywności i stopniowo zaczyna coraz bardziej kuleć, aż wreszcie może nie być w stanie się poruszać.

Należy także zwrócić uwagę na nietypową postawę – na przykład starszy pies, który nagle przestaje obciążać którąś z kończyn w czasie chodzenia lub schodzenia ze schodów. Jeżeli znajdziemy złamanie, należy podejrzewać proces patologiczny (np. kostniakomięsaka). Choroba przewlekła, jak zapalenie kości i stawów w stawie biodrowo-udowym w następstwie dysplazji biodrowej lub też zwichnięcie rzepki, nie jest powodem ostrej kulawizny. Trzeba pomyśleć o innych przyczynach, takich jak ostre zwichnięcie stawu biodrowego, złamanie lub zerwanie więzadła krzyżowego.

Problemy ortopedyczne prawie nigdy nie powodują podwijania się palców zwierzęcia i nieprawidłowego ścierania się pazurów. Jeżeli właściciel mówi o takich objawach, należy rozważyć problem neurologiczny. Poza tym nie wolno pomijać pozostałych kończyn, jedynie dlatego, że zdaniem właściciela zwierzę kuleje tylko na jedną z nich. Niedawno przyprowadzono do mnie na wizytę szczenię z powodu problemu w prawej kończynie piersiowej. Rzeczywiście okazało się, że na prawym przedramieniu występował nieprawidłowy rozrost. Jednakże pies kulał na lewą kończynę piersiową i rozpoznałem w niej oddzielenie wyrostka dziobiastego kości łokciowej.