BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Sympozjum – hiperaldosteronizm u kotów
Spojrzenie polskiego lekarza weterynarii
lek. wet. Olga Gójska-Zygner
Zamieszczone w niniejszym numerze WpD artykuły J. Bisignano i D.S. Bruyette, poświęcone patologii oraz leczeniu pierwotnego hiperaldosteronizmu u kotów, przybliżają polskim lekarzom weterynarii problem stanowiący wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne. Według Bisignano i Bruyette częstość występowania tej choroby u kotów jest niedoszacowana, a choroba często pozostaje nierozpoznana.
Pierwotny hiperaldosteronizm (nazywany również zespołem Conna) u kotów najczęściej jest związany z aktywnym hormonalnie gruczolakiem bądź gruczolakorakiem nadnerczy lub też rzadziej z obustronnym rozrostem nadnerczy. Zmiany te prowadzą do nadmiernej produkcji aldosteronu – mineralokortykosteroidowego hormonu powodującego zwiększenie wydalania jonów potasowych przez nerki oraz zatrzymywanie jonów sodowych i wody.1 Warto również dodać, że opisano przypadek nietypowego zespołu Conna u kota, u którego stwierdzono nadprodukcję deoksykortykosteronu – prekursora aldosteronu wykazującego aktywność mineralokortykosteroidową podobną do aldosteronu, związaną z deficytem 11β-hydroksylazy, enzymu biorącego udział w przekształceniu deoksykortykosteronu do kortykosteronu, z którego powstaje aldosteron.2,3
Trudności w diagnostyce hiperaldosteronizmu u kotów w Polsce (podobnie zresztą jak u psów) wynikają z ograniczonej dostępności badań dodatkowych oraz ich stosunkowo wysokich kosztów (oznaczanie stężenia aldosteronu i wymagające doświadczenia badanie ultrasonograficzne nadnerczy). Według wiedzy autorki oznaczenie stężenia aldosteronu jest obecnie możliwe w laboratorium weterynaryjnym w Niemczech, mającym jednak swoje przedstawicielstwo w Polsce. Stężenie aldosteronu oznaczane jest metodą radioimmunologiczną, co dodatkowo wpływa na koszt wykonywanego badania. W przypadku zlecenia oznaczenia stężenia aldosteronu w surowicy należy pamiętać, że we krwi pobranej do badania hormon jest nietrwały, w związku z czym krew musi zostać odwirowana, a uzyskana surowica niezwłocznie zamrożona. Surowica przeznaczona do tego badania musi trafić do laboratorium w stanie nierozmrożonym, w związku z tym laboratorium wykonujące to badanie oferuje specjalne kontenery do transportu probówek z surowicą w stanie zamrożonym.
W artykule poświęconym rozpoznawaniu hiperaldosteronizmu Bisignano i Bruyette zalecają uwzględnienie hiperaldosteronizmu pierwotnego w diagnostyce różnicowej u kotów z nadciśnieniem i ewentualnym stężeniem potasu w surowicy poniżej normy. Pomiar c...