Sześcioletnia sterylizowana suka rasy doberman została przyprowadzona przez właściciela na coroczną ocenę stanu zdrowia. Masa ciała psa wynosiła 31 kg, co oznaczało spadek o 6,8 kg w porównaniu z masą odnotowaną przy poprzedniej wizycie, która miała miejsce 5 miesięcy wcześniej. Właściciel zauważył, że pies w ostatnich tygodniach wykazywał mniejsze zainteresowanie jedzeniem, ale nadal miał apetyt. Kolejnymi objawami odnotowanymi przez właściciela były wielomocz i wzmożone pragnienie.

Badanie przedmiotowe i badania laboratoryjne

W czasie badania klinicznego psa nie stwierdzono istotnych odchyleń od normy. Ogólna kondycja ciała zwierzęcia została oceniona na 3/5.

Wyniki badania morfologicznego krwi również nie odbiegały od normy. Najistotniejsze zmiany stwierdzone w badaniach biochemicznych surowicy zostały przedstawione w tabeli 1.

Rozpoznanie

Na podstawie zaburzeń biochemicznych podejrzewano zaburzenia czynnościowe wątroby. W rozpoznaniu różnicowym przyczyn tego stanu uwzględniono przewlekłe zapalenie wątroby, nowotwór, przewlekłe uszkodzenie wątroby oraz zatrucie.

Wykonano zdjęcia rentgenowskie, ale obraz radiologiczny klatki piersiowej nie odbiegał od normy. W badaniu radiologicznym jamy brzusznej stwierdzono dogłowowe przemieszczenie osi żołądka i zatarcie obrazu narządów trzewnych. Zmiany te świadczą odpowiednio o zmniejszeniu wątroby i wodobrzuszu (ryc. 1). W badaniu ultrasonograficznym jamy brzusznej uwidoczniono zmniejszenie wątroby z obniżeniem echogeniczności jej miąższu, niejednorodną strukturą i nierównymi brzegami. W jamie brzusznej znajdowała się niewielka ilość płynu, co potwierdziło występowanie wodobrzusza.

Zmiany radiologiczne i ultrasonograficzne wątroby przemawiały za zaawansowaną, przewlekłą chorobą tego narządu, nie można było jednak wykluczyć innych rozsianych procesów chorobowych, na przykład nowotworu.

Właściciele zwierzęcia zdecydowali się na jego eutanazję. W badaniu anatomopatologicznym stwierdzono zmiany histologiczne typowe dla zaawansowanego, przewlekłego, aktywnego okołowrotnego zapalenia wątroby. Dodatkowo uzyskano silną reakcję w barwieniu rodaminą (wykrywającym obecność miedzi). Ustalono rozpoznanie przewlekłego zapalenia wątroby w wyniku spichrzania miedzi.

Omówienie

Przewlekłe zapalenie wątroby dobermanów to choroba o cechach histologicznych typowych dla przewlekłego aktywnego zapalenia wątroby, zastoju żółci i marskości wątroby. Najczęściej rozpoznaje się je u sterylizowanych samic w średnim wieku.¹ Choroba ta zdecydowanie częściej dotyczy dobermanów niż psów innych ras, dlatego podejrzewa się, że może mieć charakter dziedziczny.^1-3