Rosnąca popularność psich sportów wiąże się ze wzrostem częstotliwości pewnych urazów. Warto wiedzieć, które zdarzają się najczęściej oraz w jaki sposób skutecznie przywrócić psa do prawidłowej aktywności fizycznej.

Psie sporty kojarzą się zwykle z wyścigami chartów, konkursami psów myśliwskich lub wyścigami psich zaprzęgów. W ciągu ostatnich 10 lat coraz większą popularność zyskują również inne formy aktywności fizycznej psów, takie jak agility, flyball, frisbee, konkursy tropienia i ratownictwa, skoki w dal do wody czy konkursy norowców. Jedynie w 2010 roku w USA zarejestrowano ponad 940 000 zgłoszeń w 2461 konkursach agility sponsorowanych przez American Kennel Club.¹ Stowarzyszenia flyballu istnieją już w Ameryce Północnej, Wielkiej Brytanii, Belgii, Australii, Południowej Afryce, Niemczech, Finlandii i Holandii. Samo Północnoamerykańskie Stowarzyszenie Flyballu (North American Flyball Association) ma ponad 8000 członków.²

W większości powyższych konkurencji mogą brać udział wszystkie psy, bez względu na rasę. Nie są również wymagane badania weterynaryjne. Głównym zmartwieniem lekarzy weterynarii jest brak dostatecznej liczby badań naukowych analizujących wpływ tych sportów na zdrowie psów.

Profilaktyczne badania psów uprawiających sport, podobnie jak psów pracujących, są tak samo ważne jak sam trening. Według oficjalnych zaleceń w medycynie człowieka, zawodowi sportowcy powinni być badani dwa razy do roku.³ Do tej pory nie ustalono żadnych wytycznych co do częstotliwości badań weterynaryjnych dla psów uprawiających sport i pracujących. Można jednak założyć, że młode, zdrowe psy aktywne sportowo, które nie doznawały do tej pory urazów, powinny być badane co 6 miesięcy. Należy wtedy przeprowadzić pełne badanie ogólne, ortopedyczne i neurologiczne. W przypadku psów po urazie, które wróciły do poprzedniej aktywności fizycznej (ryc. 1), badanie ortopedyczne należy wykonywać co 3 miesiące przez cały okres kariery sportowej psa.

Psy uprawiające sport mogą doznać urazów różnych tkanek, m.in. kości (złamania), więzadeł i ścięgien (zerwania), układu krwionośnego (odwodnienie, stres cieplny), skóry (rozdarcia). Typ obrażeń zależy od rodzaju uprawianego sportu (patrz ramka na str. 7). W tym artykule zostały opisane najczęstsze urazy u psów aktywnych fizycznie. Kolejny artykuł omawia metody zapobiegania im.

Urazy opuszek palców

Rany opuszek palców i uszkodzenia pazurów są częstą przypadłością psów aktywnych. Skaleczenia te niejednokrotnie mogą być leczone w domu przez właściciela. Jeżeli jednak dojdzie do rozdarcia opuszki na całej grubości skóry właściwej, konieczne jes...