Zalecenia chirurgiczne dotyczące leczenia zwichnięcia przyśrodkowego rzepki u psów (MPL – medial patellar luxation) często obejmują rekonstrukcję tkanek miękkich, pogłębienie rowka bloczka kości udowej i boczne przemieszczenie brzegu piszczelowego. Długoterminowy wpływ pogłębienia rowka bloczka kości udowej (nawet mającego na celu zachowanie chrząstki szklistej) na staw kolanowy i postępowanie osteoarthritis nie został udokumentowany. Powyższe zabiegi są stosowane w różnych kombinacjach w praktyce, były również przedmiotem intensywnych badań. Nie opracowano jednak kryteriów doboru pacjentów ani jednolitego schematu postępowania w przypadku chirurgicznego leczenia zwichnięcia przyśrodkowego rzepki.

Metody badania

Aby zapełnić tę lukę, lekarze weterynarii z Norwood Park Animal Hospital w Norridge w stanie Illinois przeprowadzili badanie retrospektywne. Dokonali przeglądu przypadków psów, które poddano leczeniu zwichnięcia przyśrodkowego rzepki z nakładaniem troczka bocznego i przemieszczeniem grzebienia piszczelowego bez pogłębiania rowka bloczka kości udowej. Celem była ocena przypadków zwichnięcia przyśrodkowego rzepki leczonych w identyczny sposób niezależnie od objawów klinicznych, w tym również głębokości bloczka.