Lekarze różnych specjalności z dziedziny medycyny weterynaryjnej i lekarze rezydenci przedstawiają pełny obraz kliniczny gruczolakoraka zatok przyodbytowych u psów.

Opis przypadku

Pies rasy sznaucer miniaturowy, kastrowany, w wieku 9 lat, został skierowany do University of Tennessee Veterinary Medical Center (UTVMC) na konsultację pooperacyjną z zakresu onkologii. Miesiąc wcześniej pacjenta poddano zabiegowi wycięcia guza średnicy 3 cm, zlokalizowanego w okolicy okołoodbytowej. Guz był związany z lewą zatoką przyodbytową i ściśle przylegał do podłoża. W badaniu histologicznym rozpoznano gruczolakoraka gruczołów apokrynowych, margines chirurgiczny określono jako „czysty, ale wąski”.

W czasie wizyty w UTVMC pies był przytomny i ożywiony. W czasie badania przez odbyt w okolicy usuniętej zatoki przyodbytowej stwierdzono niewielkie zgrubienie tkanek. Wyniki pełnego badania morfologicznego krwi i badania biochemicznego surowicy mieściły się w granicach wartości referencyjnych. W badaniu radiologicznym klatki piersiowej i jamy brzusznej nie stwierdzono obecności przerzutów. Wykryto natomiast obecność kamieni w pęcherzu moczowym. Interpretacja obrazu cytologicznego materiału pobranego za pomocą biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej z operowanej okolicy była trudna z uwagi na niewielką zawartość komórek w pobranym aspiracie. Stwierdzone cechy cytologiczne wskazywały jednak na gruczolakoraka gruczołów apokrynowych. Zalecono wycięcie guza i przekazanie go do badania histopatologicznego. Nie podjęto leczenia kamicy pęcherza moczowego, ponieważ nie dawała ona żadnych objawów klinicznych.

Leczenie

W czasie zabiegu chirurgicznego wycięto zgrubiałe tkanki wraz z 40% mięśnia zwieracza odbytu oraz fragmentem ściany odbytnicy. Przed przekazaniem do pracowni histopatologicznej usunięty guz oznakowano za pomocą tuszu i nici chirurgicznych. W obrazie mikroskopowym stwierdzono, że usunięta tkanka obejmowała gruczoły apokrynowe o prawidłowej budowie i dobrze odgraniczone od otoczenia guzki złożone z komórek gruczolakoraka gruczołów apokrynowych, które sięgały prawie dogłowowego marginesu chirurgicznego.

Powikłania pooperacyjne obejmowały obrzęk, wylewy krwi, zaparcia i nietrzymanie kału. Mimo że napięcie mięśni odbytu było prawidłowe, pies nie był w stanie skutecznie się wypróżnić z uwagi na obecność tkanki bliznowatej w tej okolicy. Ponieważ w o...

Druga wizyta

Siedemnaście miesięcy po drugim zabiegu chirurgicznym pies trafił do kliniki uniwersyteckiej z powodu napinania się w czasie oddawania kału i oddawania kału tasiemkowatego. W badaniu klinicznym w lewej okolicy okołoodbytowej stwierdzono obecność g...