Praktyka czyni mistrza – również w kwestii zapobiegania urazom. Właściwe metody treningowe, odpowiednie dla danej dyscypliny sportu kynologicznego, pozwalają utrzymać psa w dobrej formie przez długie lata.

Imprezy sportowe dla psów i ich właścicieli stają się coraz popularniejsze. Jedynie w 2010 roku w 2461 zawodach agility sponsorowanych przez American Kennel Club wzięło udział ponad 940 000 uczestników.¹ Północnoamerykańskie Stowarzyszenie Flyballu rejestruje w swoich zawodach ponad 16 000 psów rocznie. Psy biorące udział w tych konkurencjach nie muszą spełniać żadnych kryteriów rasowych ani wiekowych.²

Wielu właścicieli decyduje się na uprawianie danej dyscypliny sportu kynologicznego, nie znając wcześniej jej zasad ani nie zdając sobie sprawy, do jakich obrażeń może doprowadzić (patrz poprzedni artykuł „Urazy u psów sportowych”). Niestety do tej pory przeprowadzono bardzo niewiele badań analizujących ryzyko wystąpienia urazów oraz metody zapobiegania im w poszczególnych sportach u psów. Istnieją jednak liczne badania oceniające podobne czynniki u ludzi i koni. Na ich podstawie możemy wyciągnąć wnioski, jak zapobiegać urazom u psów aktywnych, i przekazywać je właścicielom oraz trenerom. Właściwa profilaktyka urazów pozwala na utrzymanie odpowiedniej formy zwierzęcia i uczestnictwo w ulubionej dyscyplinie sportowej przez wiele lat.

Charakterystyka poszczególnych sportów kynologicznych

Do utrzymania właściwej sprawności fizycznej u ludzi niezbędne jest co najmniej 30 minut umiarkowanych ćwiczeń dziennie.³ Jak jednak zdefiniować właściwą sprawność fizyczną u psów? Do tej pory nie przeprowadzono żadnych badań fizjologicznych w tym kierunku. Wymagany poziom sprawności fizycznej u psa sportowego jest różny w zależności od dyscypliny, w której bierze on udział. Zwierzę musi cechować się odpowiednią siłą, zręcznością oraz wytrzymałością, niezbędnymi do uprawiania danego sportu.⁴ Plan treningowy psa powinien więc odzwierciedlać te kryteria.⁴ Intensywność i długość ćwiczeń są specyficzne dla poszczególnych dyscyplin – zasadę tę określa się mianem swoistości treningu.

Wyścigi psich zaprzęgów

Wielogodzinny długodystansowy bieg z saniami po nierównym terenie wymaga dużej siły i wytrzymałości. Pies pociągowy musi trenować codziennie, a długość treningu powinna stopniowo wzrastać. Konieczne są również ćwiczenia siłowe. Pływanie nie jest więc odpowiednią formą aktywności fizycznej dla tych zwierząt, gdyż nie rozwija siły i wytrzymałości kości i mięśni w taki sposób, jak jest to konieczne przy ciągnięciu sań.