Zwężenie nosogardzieli jest patologicznym stanem, w którego przebiegu dochodzi do zmniejszenia światła tej struktury doogonowo od nozdrzy tylnych, co powoduje powstanie szmeru wdechowego typu stertor o różnym stopniu natężenia. Poniżej przedstawiono opis przypadku klinicznego, pokazujący, w jaki sposób endoskopia i radiologia interwencyjna mogą pomóc w rozpoznawaniu i leczeniu tego zaburzenia.

Wstępne dane

• Opis zwierzęcia: 8-letnia sterylizowana kotka domowa krótkowłosa.
• Powód wizyty: od 1,5 roku szmer wdechowy typu stertor, okresowa duszność i utrata masy ciała.
• Istotne informacje z wywiadu: trzy lata temu u kota pojawił się okresowy wypływ z nosa, a następnie spoczynkowa duszność oddechowa, która doprowadziła do tego, że od ponad 1,5 roku zwierzę musi spać w innym pokoju niż właściciel. Kotu pogorszył się apetyt, a podczas pobierania pokarmu obserwuje się u niego trudności w oddychaniu.
• Dotychczas wykonane badania:
• badanie radiologiczne głowy i szyi – nie wykazało zmian
• badanie morfologiczne i biochemiczne krwi – wyniki prawidłowe
• próby antybiotykoterapii – okresowe ograniczenie wypływu z nosa, brak poprawy w oddychaniu
• tomografia komputerowa (TK) (w warstwach o grubości 3 mm) wykazała nagromadzenie płynu zarówno w przewodach nosowych, jak i w zatokach czołowych oraz pogrubienie małżowin nosowych, wskazujące na przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa
• rinoskopia przednia z biopsją – pogrubienie małżowin nosowych, średniego stopnia limfoplazmocytarne zapalenie błony śluzowej nosa.
• Dotychczasowa farmakoterapia: amoksycylina z kwasem klawulanowym (15 mg/kg m.c. doustnie dwa razy dziennie przez 14 dni), doksycyklina (podawana doustnie w dawce 5 mg/kg m.c. dwa razy dziennie wraz z 10 ml wody przez siedem dni) i klindamycyna (11 mg/kg m.c. doustnie dwa razy dziennie przez 21 dni). Po wynikach biopsji lekarz internista konsultujący przypadek zalecił podawanie prednizonu przez dwa miesiące (1 mg/kg m.c./dzień) ze stopniowym zmniejszaniem jego dawki.
• Poprawa: podanie każdego z antybiotyków skutkowało okresową poprawą polegającą na ograniczeniu wypływu z nosa. Prednizon nieco zmniejszył nasilenie szmeru wdechowego, ale nie wyeliminował go całkowicie.
• Lista problemów
• silny przewlekły szmer wdechowy typu stertor i duszność
• przewlekły obustronny wypływ z nosa.