Chirurgia

Transpozycja płata nabrzusznego doogonowego powierzchownego

16/03/2018

Chirurgia

Transpozycja płata nabrzusznego doogonowego powierzchownego

Bonnie Grambow Campbell

Ta technika przeszczepu płata o unaczynieniu osiowym może być stosowana do leczenia ran po tej samej lub przeciwległej stronie doogonowej albo środkowej części tułowia, na kończynach miednicznych oraz w okolicy krocza.

W przypadku rozległych ran, które nie mogą być zamknięte z wykorzystaniem sąsiadującej skóry, konieczne jest zastosowanie alternatywnych metod rekonstrukcji. Transpozycja płata nabrzusznego doogonowego powierzchownego jest techniką przeszczepu płata o unaczynieniu osiowym. Może być stosowana do pokrywania ubytków skóry po tej samej lub przeciwległej stronie doogonowej albo środkowej części tułowia, na kończynach miednicznych oraz w okolicy krocza.

Naczynia krwionośne bezpośrednio zaopatrujące skórę u psów i kotów przechodzą przez ścianę ciała, następnie biegną równolegle do skóry wzdłuż mięśni skórnych, dając liczne odgałęzienia (splot podskórny) do skóry właściwej i naskórka. Płat o unaczynieniu osiowym, taki jak płat nabrzuszny doogonowy powierzchowny, jest ukrwiony przez tętnicę i żyłę, które wnikają do jego podstawy. Kształt i rozmiar płata odzwierciedlają angiosom danej tętnicy (czyli splot naczyń podskórnych zaopatrywanych przez tę tętnicę). Płaty o unaczynieniu osiowym są bardzo dobrze ukrwione, dlatego mogą być nawet dwukrotnie dłuższe od płatów odżywianych przez splot podskórny. Transpozycja płata o unaczynieniu osiowym może być stosowana w przypadku ran pozbawionych zdrowej tkanki ziarninowej lub ran z odsłoniętą kością albo ścięgnem (jeżeli nie przewiduje się kontynuacji otwartego leczenia rany).

Opis przemieszczenia płata nabrzusznego doogonowego powierzchownego u psów i kotów zaczyna się na poprzedniej stronie. Na zdjęciach widoczny jest serwal (dziki kot afrykański) z raną umiejscowioną po lewej stronie krocza, rekonstruowaną za pomocą lewego płata nabrzusznego doogonowego powierzchownego, oraz australijski pies pasterski z raną na prawym udzie, rekonstruowaną za pomocą lewego płata nadbrzusznego doogonowego powierzchownego (oraz prawego płata z fałdu boku).

Opieka pooperacyjna

Opatrunek nie powinien uciskać podstawy i zaburzać ukrwienia płata. Ranę pooperacyjną i dreny należy osłonić lekkim opatrunkiem lub elastycznym kaftanem pooperacyjnym. Pacjent musi nosić kołnierz. Niewskazane jest przykładanie lodu bezpośrednio do płata ze względu na ryzyko zaburzenia dopływu krwi na skutek skurczu naczyń.

Ból towarzyszący zabiegowi może być znaczny, dlatego niezbędne jest znieczulenie śród- i pooperacyjne. Dobrą metodą jest znieczulenie zewnątrzoponowe. Przez 24-48 godzin po operacji podaje się ogólnie opioidy oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne...

Krok 1. Powtórka z anatomii

{{{|Fig. 1}}}{{{|Fig. 2}}}{{{|Fig. 3}}}Płat nabrzuszny doogonowy powierzchowny jest oparty na tętnicy nabrzusznej doogonowej powierzchownej, która wychodzi z pierścienia pachwinowego powierzchownego. Tętnica ta [...]

Krok 2. Oceń wykonalność zabiegu

{{{|Fig. 4}}}U zwierząt o niewielkim stopniu otłuszczenia, takich jak opisywany serwal, tętnica nabrzuszna doogonowa powierzchowna jest widoczna przez skórę (ryc.). U innych zwierząt [...]

Krok 3. Przygotowanie pacjenta i opracowanie rany

{{{|Fig. 5}}}Po wprowadzeniu pacjenta w znieczulenie ogólne należy ułożyć go na grzbiecie lub boku, aby mieć dostęp zarówno do płata nabrzusznego doogonowego [...]

Krok 4. Narysuj kontur płata

{{{|Fig. 6}}}Granice płata należy obrysować jałowym markerem chirurgicznym (linie przerywane i kropkowane). Brzeg przyśrodkowy znajduje się na linii białej i rozciąga od kości [...]

Krok 5. Nacięcie i odpreparowanie płata

{{{|Fig. 7}}}Brzegi płata należy naciąć aż do zewnętrznej powięzi mięśniowej ściany ciała. Płat musi być odpreparowany od strony doczaszkowej w kierunku doogonowym [...]

Krok 6. Nacięcia łączące

{{{|Fig. 8}}}Wykonuje się dwa równoległe nacięcia łączące od podstawy płata do rany (linia przerywana). Odległość pomiędzy tymi cięciami powinna być nieco [...]

Krok 7. Rotowanie płata na ranę

{{{|Fig. 9}}}{{{|Fig. 10}}}Po usunięciu wilgotnej gazy z rany należy zrotować płat na ranę (ryc. A). Trzeba zachować szczególną ostrożność, aby nie skręcić [...]

Krok 8. Dren

{{{|Fig. 11}}}Nagromadzenie płynu pod płatem może zakłócić proces gojenia. W razie potrzeby należy zamknąć przestrzenie martwe za pomocą drenu ssącego, np. drenu [...]

Krok 9. Zamknięcie ran operacyjnych

{{{|Fig. 12}}}{{{|Fig. 13}}}Płat należy przyszyć do brzegów rany (linia kropkowana) i nacięć łączących szwami podskórnymi i skórnymi. Jeżeli płat nie pokrywa całej powierzchni [...]