Chirurgia
Bezpieczniejsza technika drenażu jamy opłucnej
Julia Sumner
Delikatne wypreparowanie tkanek miękkich zmniejsza ryzyko jatrogennego uszkodzenia narządów w trakcie wprowadzania drenu do jamy opłucnej.
Jeżeli usunięcie płynu lub powietrza z jamy opłucnej wymaga wielokrotnego nakłucia ściany klatki piersiowej, można rozważyć umieszczenie drenu w ścianie klatki piersiowej. Dreny są również stosowane po torakotomii w celu monitorowania ewentualnego wycieku powietrza lub krwotoku, a także do podawania leków znieczulających.
Nieprawidłowe wprowadzenie drenu może w rzadkich przypadkach doprowadzić do uszkodzenia narządów wewnątrz klatki piersiowej, w tym serca, płuc lub naczyń krwionośnych (ryc. 1). Najczęściej opisywana technika drenażu polega na wprowadzaniu drenu prostopadle do ściany klatki piersiowej za pomocą silnego pchnięcia.
W tym artykule opisano alternatywną metodę, która wymaga wypreparowania tkanek miękkich przed założeniem drenu. Taka technika umożliwia wprowadzenie drenu z mniejszą siłą, co zapobiega uszkodzeniom struktur klatki piersiowej.
Potrzebny sprzęt
Do wykonania zabiegu konieczna jest pomoc asystenta oraz następujące narzędzia:
- jałowe rękawiczki
- rączka skalpela oraz ostrze nr 10 lub 15
- kleszcze Kelly albo podobne
- igłotrzymacz
- nić chirurgiczna – monofilamentowa z nylonu lub polipropylenowa (dla większości psów w rozmiarze 2–0, dla kotów i małych psów – 3–0)
- łącznik do drenu, stabilnie umocowany na końcu rurki
- trzykanałowy zawór
- klamra
- plastikowa opaska zaciskowa.
Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów drenów opłucnowych, większość z nich ma jednak ostry trokar, cieniującą linię biegnącą po jednej stronie drenu oraz dwa otwory na końcu rurki.
Technika wprowadzania drenu
Przed zabiegiem pacjenta należy znieczulić. Jeżeli stan zwierzęcia wymaga stabilizacji, konieczna może być torakocenteza przed podaniem lub w trakcie podawania znieczulenia ogólnego. Zwierzę należy ułożyć na boku, a następnie wygolić oraz zdezynfe...