BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Leczenie bólu
Obalamy mity na temat leczenia bólu u kotów
Heather Biele
Jedynie baczna obserwacja zachowania kota pozwala na rozpoznanie bólu.
Koty są mistrzami maskowania bólu i dyskomfortu. Potrafią przekonać najbardziej czujnego właściciela, że sztywny chód jest naturalnym objawem starzenia się, a nie przewlekłego bólu. Są w stanie zmylić nawet lekarza weterynarii, udając, że chowają się w klatce ze strachu, a nie z powodu ostrego bólu pooperacyjnego.
Z tego powodu Sheilah Robertson, BVMS, PhD, MCVS, CVA, DACVA, DECVA, była profesor anestezjologii na University of Florida, obecnie dyrektor sekcji dobrostanu zwierząt Amerykańskiego Stowarzyszenia Weterynaryjnego [the American Veterinary Medical Association’s (AVMA)], zwraca szczególną uwagę na znaczenie diagnostyki bólu u kotów. Według dr Roberston, postępowanie w przypadku bolesnych chorób u zwierząt tego gatunku powinno opierać się na trzech prostych krokach: poszukiwaniu objawów bólowych, rozpoznaniu bólu i pomiarze jego natężenia.
Medycyna weterynaryjna nie dysponuje żadnym złotym standardem w rozpoznawaniu bólu u kotów. Trwają jednak prace nad stworzeniem ujednoliconych skal do obiektywnej oceny bólu u tych zwierząt. Dopóki narzędzia te są niedostępne, określanie natężenia bólu u kotów musi opierać się na obserwacji zachowania pacjentów. Zadaniem lekarza weterynarii jest rozróżnienie objawów stresowych lub lękowych od bólu, szczególnie w przypadku bardzo bolesnych chorób.
Dr Robertson podkreśla, że obserwacja nie powinna ograniczać się jedynie do poszukiwania patologicznych zachowań, takich jak spięta, przykucnięta postawa czy trudności z zachowaniem wygodnej pozycji. Należy zwrócić uwagę również na normalne zwyczaje kota, np. przeciąganie się czy zaangażowanie w zabawę z właścicielem. „Jeżeli kot jest wycofany i szuka odosobnienia, należy przypuszczać, że cierpi z powodu bólu” – mówi dr Robertson.
Objawami ostrego bólu u kotów są zazwyczaj zmiany postawy, apetytu i wyrazu twarzy, unikanie kontaktu bezpośredniego (dotyku, głaskania), zmiany pozycji w klatce, ograniczenie aktywności fizycznej i zmiany w wokalizacji. Naukowcy prowadzący badani...