W skrócie
Nowości w leczeniu nadciśnienia tętniczego u kotów
Wyniki niedawno przeprowadzonego badania wskazują, że u kotów z wyższymi wartościami ciśnienia tętniczego krwi w momencie rozpoznania nadciśnienia tętniczego dobre efekty przynosi zwiększenie dawki amlodypiny.
Nadciśnienie tętnicze jest częstą chorobą u starszych kotów (zwłaszcza u zwierząt chorych na przewlekłą chorobę nerek). Lekiem z wyboru jest w takich przypadkach benzenosulfonian amlodypiny. Amlodypina, zaliczana do grupy pochodnych dihydropirydyny drugiej generacji, blokuje kanały wapniowe typu L w mięśniach gładkich naczyń krwionośnych. Według aktualnych wytycznych dawka dobowa leku powinna wynosić od 0,125 do 0,5 mg/kg m.c. (u kotów o wyższej masie ciała mogą być konieczne większe dawki). Regularne pomiary kontrolne ciśnienia tętniczego umożliwiają niezbędną modyfikację dawkowania.
Patomechanizm nadciśnienia tętniczego u kotów pozostaje niewyjaśniony. Wiadomo jednak, że nadciśnienie częściej występuje u kotów cierpiących na przewlekłą chorobę nerek. Ustalono nawet, że sam wzrost stężenia kreatyniny w osoczu jest niezależnym czynnikiem ryzyka.1 W dotychczasowych badaniach nie wykazano powiązania między podwyższonym ciśnieniem tętniczym krwi a układem renina–angiotensyna–aldosteron.2
Celem niedawno przeprowadzonego badania było uzyskanie odpowiedzi na dwa pytania:
