Do lecznicy przywieziono golden retrievera, który zjadł tabliczkę czekolady, albo kota spryskanego farbą. Czy wiesz, co trzeba zrobić?

Zwierzęta są nierzadko mało wybredne, jeżeli chodzi o jedzenie, toteż przypadkowe zatrucia zdarzają się dość często. Leczenie zatruć ma przede wszystkim charakter wspomagający i objawowy, prowadzi się je jednak zgodnie z kilkoma ogólnymi zasadami. Aby nie komplikować zanadto tego zagadnienia, ale jednocześnie umożliwić ci zapewnienie dobrej jakości opieki medycznej, w artykule wyjaśniam krok po kroku, jak postępować w leczeniu zatruć u zwierząt. Po przeczytaniu będziesz wiedzieć, co zrobić, gdy w lecznicy zjawi się pacjent z zatruciem.

1. Oceń stan pacjenta

Przy pierwszym badaniu należy ocenić, czy stan pacjenta jest stabilny, zwracając szczególną uwagę na układ krążenia, układ oddechowy, nerwowy i moczowy.

• Objawy ze strony układu oddechowego obejmują przyspieszony oddech, duszność, postawę charakterystyczną dla orthopnoe (wyprostowana głowa i szyja, odwiedzione stawy łokciowe), nieprawidłowe odgłosy z górnych dróg oddechowych oraz sinicę.
• Objawy ze strony układu krążenia to przekrwienie, bladość lub białe zabarwienie błon śluzowych, częstoskurcz lub znaczny rzadkoskurcz, zaburzenia rytmu serca albo słabe bądź zmienne tętno.
• Do objawów ze strony układu nerwowego należą zaburzenia świadomości, utrata przytomności, niezborność, nieprawidłowe lub zniesione odruchy z nerwów czaszkowych oraz zaburzenia postawy lub chodu.
• Objawy ze strony układu moczowego obejmują zatrzymanie wydalania moczu.

Jeżeli podczas badania zostaną wykryte zaburzenia czynności któregokolwiek z tych podstawowych układów, należy podjąć odpowiednie czynności w celu ustabilizowania stanu pacjenta.

2. Porozmawiaj z właścicielami

Po ustabilizowaniu pacjenta należy porozmawiać z właścicielami. Zaczynamy od zebrania wywiadu z uwzględnieniem wszelkich leków, które pacjent przyjmuje. Jeżeli przyczyna zatrucia nie jest znana, trzeba zapytać, czy zwierzę może wychodzić na zewnątrz i z jakimi środkami czyszczącymi oraz lekami i substancjami odurzającymi mogło zetknąć się w domu.

Jeżeli przyczyna jest znana, pytamy o czas ekspozycji. W przypadku występowania objawów klinicznych należy zapytać, kiedy się pojawiły. Staramy się także ustalić, jaką maksymalną dawkę substancji zwierzę mogło spożyć. W tym celu pytamy na przykład: „Może pamięta pani, czy buteleczka z tabletkami była pełna, czy prawie pusta?” albo „Czy to była buteleczka, którą niedawno pan otworzył?”.