Ryzyko urazu jest nieodłącznie związane z posiadaniem zwierzęcia. Gryzienie to częste i naturalne zachowanie. Każdy pies – również ukochany domownik – może ugryźć. Statystycznie, biorąc pod uwagę ostatnie przypadki pogryzień, najczęściej zdarzało się to psom rasy owczarek niemiecki, angielski springer spaniel, labrador, golden retriever oraz amerykański cocker spaniel. Dwie trzecie spośród tych zwierząt nigdy wcześniej nikogo nie pogryzło.¹

Lekarz weterynarii może być pierwszą osobą, która zauważy agresywne zachowania u psa. Ostatecznie zrozumiałe jest, że nasi pacjenci mogą próbować nas ugryźć. Na szczęście stosowanie mniej stresujących metod opanowania zwierząt zmniejsza ryzyko pogryzień w naszych praktykach.^2,3 Ponieważ jednak zachowanie obserwowane w jednej sytuacji może pojawić się również w innej, mamy obowiązek przekazać właścicielowi odpowiednie informacje.

Dlaczego psy gryzą?

Kiedy psy gryzą, prawie zawsze powodem jest strach i(lub) ból. Ból i strach są również częstą przyczyną agresji w stosunku do dzieci, szczególnie uczących się chodzić albo w wieku przedszkolnym, zarówno spośród bliższej lub dalszej rodziny, jak i przychodzących z wizytą. Mimo że w ogólnych statystykach to dorośli są najczęstszymi ofiarami pogryzień, małe dzieci doznają poważniejszych urazów głowy oraz twarzy i trafiają na ostry dyżur częściej niż dorośli.⁴ Co zatem możemy zrobić, jako specjaliści od zdrowia psów, aby zmniejszyć ryzyko i zapewnić bezpieczeństwo dzieciom naszych klientów?

Dlaczego dzieci są zagrożone pogryzieniami?

Noworodki, śpiące lub obudzone, mogą być zagrożone atakami psów związanymi z zachowaniami typowymi dla drapieżników. Ataki takie bywają szczególnie niebezpieczne.⁵ Sygnały ostrzegawcze, jeżeli w ogóle jakieś występują, mogą obejmować:

• nadmierną czujność i skupienie na noworodku
• uszy skierowane do przodu/do góry
• popychanie lub trącanie noworodka z zamkniętą jamą ustną
• skomlenie lub szczekanie o wysokim tonie
• okrążanie i(lub) podskakiwanie.

Niemowlęta mogą niepokoić psy, gdy zaczynają się przemieszczać – raczkować, sięgać po przedmioty, wspinać się i chodzić (co prowadzi do wstawania i upadania, czasem zbyt blisko zwierzęcia). Mimo że pies mógł już przyzwyczaić się do dziecka przez ostatni rok lub dłużej, jego nowe możliwości (i do tego nieprzewidywalne) w przypadku nerwowego psa zwiększają ryzyko wystąpienia zachowań agresywnych.

Sygnały ostrzegawcze, jeśli jakieś wystąpią, obejmują: