Wygraj tę batalię wspólnie z klientami, przywracając chore psy do pełnej sprawności przy mniejszych nakładach finansowych na leczenie.

Chociaż Theresa Pancotto, DVM, MS, DACVIM (neurologia), CCRP, wykładowca na kongresach CVC, uważa, że choroba krążków międzykręgowych jest w większości przypadków wskazaniem do zabiegu chirurgicznego, niekiedy – jak wszyscy wiemy – nie ma na to pieniędzy. Na szczęście choroba w stopniu 1. i 2. może być skutecznie leczona zachowawczo. Zobacz, w jaki sposób przygotować plan zwycięskiej gry.

Szybka narada zespołu – mimo że choroba krążków międzykręgowych w stopniu 1. i 2. reaguje na leczenie farmakologiczne, dr Pancotto uważa, że takie przypadki mimo wszystko są nadal kandydatami do zabiegu chirurgicznego i im szybciej zostanie on wykonany, tym lepsze rokowanie. Dlatego zawsze zaproponuj właścicielowi przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego, nawet u zwierzęcia ze stosunkowo łagodnymi objawami. U samodzielnie poruszającego się psa może dojść do wysunięcia fragmentu krążka międzykręgowego, który nigdy nie wróci na swoje miejsce i spowoduje przewlekły dyskomfort, niekiedy niezauważony przez właścicieli. Jest to szczególnie istotne w przypadku psów z chorobą krążków międzykręgowych w odcinku szyjnym.

Rozsądnie wybieraj swoich graczy

Na skuteczność leczenia zachowawczego lub jej brak wpływają: lokalizacja, intensywność oraz czas choroby krążków międzykręgowych. Dr Pancotto mówi, że psy z chorobą w odcinku szyjnym nie reagują na postępowanie zachowawcze tak dobrze jak te z urazem w odcinku T3–L3. Najlepszymi kandydatami do leczenia farmakologicznego są psy z chorobą krążków międzykręgowych stopnia 1. i 2. w zmodyfikowanej skali Frankel.

Po pierwsze, ustawmy wszystkich w szeregu:¹

• stopień 1. – tylko ból, brak zaburzeń czucia głębokiego (proprioceptywnych)
• stopień 2. – pacjent porusza się, czemu towarzyszy ból lub brak bolesności, niezborność, zaburzenia proprioceptywne
• stopień 3. – nietrzymanie kału i moczu, niedowład dwu-/czterokończynowy, brak możliwości samodzielnego poruszania się
• stopień 4. – porażenie cztero-/dwukończynowe, nietrzymanie moczu i kału
• stopień 5. – utrata głębokiego czucia bólu.

Jak mówi dr Pancotto, psy ras chondrodystroficznych, takie jak jamniki, beagle, cocker spaniele oraz bassety, to pacjenci numer jeden, jeżeli chodzi o występowanie choroby krążków międzykręgowych stopnia 1. Wśród psów ras dużych większa częstość występowania stopnia 1. niż stopnia 2. dotyczy labradorów, wyżłów weimarskich i owczarków niemieckich. Pacjenci są zazwyczaj młodzi (3-5 lat) i trafiają do gabinetu z ostrym bólem oraz pewnego stopnia niezbornością dwóch lub czterech kończyn. Choroba może szybko się pogłębiać lub pozostać stabilna przez kilka tygodni bądź miesięcy.