Utrata widzenia u psów może być stopniowa lub nagła. Szczególnie dużym problemem jest ostra i całkowita ślepota. Nagła utrata widzenia jest bardzo kłopotliwa dla właścicieli zwierząt, którzy mogą ją niewłaściwie interpretować i pochopnie podejmować dramatyczne decyzje.

Postępowanie diagnostyczne u takich pacjentów powinno obejmować:

1. Wywiad okulistyczny, który określi moment pojawienia się oraz długość trwania ślepoty, jej stopień (oceniany przez właściciela), inne objawy choroby oraz sposób leczenia.

2. Ocenę widzenia, w tym reakcję na grożenie, reakcję umieszczania oraz testy „w labiryncie”, które potwierdzą, że pacjent jest ślepy.

3. Lokalizację przyczyny zmian poprzez zbadanie odruchu źrenicznego, ewentualnie łącznie z badaniem ultrasonograficznym gałki ocznej, pomiar ciśnienia krwi oraz testy elektrofizjologiczne, a przede wszystkim elektroretinogram.

Wywiad

Pełny wywiad ogólny i okulistyczny ma podstawowe znaczenie dla rozpoznawania ślepoty, ponieważ diagnostyka różnicowa może być zupełnie inna w zależności od momentu wystąpienia oraz czasu utrzymywania się zaburzeń widzenia.

Wywiad powinien pozwolić na określenie:

• Czy utrata widzenia jest częściowa, czy pełna.
• Czy utrata widzenia jest ostra, czy rozwijała się stopniowo – czy sprawność wzroku jeszcze wczoraj była zachowana, a ślepota pojawiła się dzisiaj, czy też może utrata widzenia postępowała powoli i teraz pies jest całkowicie ślepy?
• Kiedy pojawiły się objawy utraty wzroku – czy właściciel zaobserwował je wczoraj, czy dwa miesiące temu.
• Czy zmienił się wygląd gałki ocznej. Jeżeli tak, to kiedy zostało to zauważone? Ta informacja jest ważna, ponieważ w wielu przypadkach wygląd oka może ulegać zmianie wraz z upływem czasu.
• Czy występują objawy ogólne choroby lub czy choroba ogólna została rozpoznana już wcześniej. Trzeba pamiętać, że wiele chorób ogólnych (np. choroba zakaźna, chłoniak, nadciśnienie) można rozpoznać na podstawie objawów okulistycznych występujących na początku ich rozwoju.^1,2
• Jakie leki pacjent otrzymuje lub otrzymywał, zarówno długotrwale, jak i w ostatnim okresie, w tym także leki, które zostały podane bądź zjedzone przypadkowo. Na przykład, czy pies ostatnio otrzymał albo spożył iwermektynę?

Ocena wzroku

Po przeprowadzeniu wywiadu należy potwierdzić widzenie lub jego brak. Trzeba pamiętać, że niektórzy pacjenci – szczególnie ci z chorobami neurologicznymi oraz starsze zwierzęta z zaburzeniami funkcji poznawczych – mogą zachowywać się tak jak zwierzęta z upośledzonym widzeniem, mimo że ich wzrok jest prawidłowy.