Według ekspertów, takich jak dr Bruyette, niedoczynność tarczycy jest najbardziej nadrozpoznawalnym zaburzeniem endokrynologicznym u psów. Z poniższego artykułu dowiesz się, jak być pewnym, że nie należysz do grona lekarzy popełniających ten błąd.

David Bruyette, DVM, DAVCIM, na jednej ze swoich popularnych sesji endokrynologicznych podczas CVC w Kansas (obecnie Fetch dvm360) powiedział: „Nie ma wątpliwości, że niedoczynność tarczycy jest najbardziej nadrozpoznawalną chorobą endokrynologiczną u psów”. Rzeczywista częstotliwość jej występowania nie jest znana, ale dr Bruyette twierdzi, że prawdopodobnie nie jest to najbardziej powszechne zaburzenie endokrynologiczne u psów.

Tarczyca – z greckiego thyreoiedes, co oznacza „w kształcie tarczy” – uwalnia hormony, które regulują przemianę materii praktycznie w każdej tkance organizmu. Ten szeroki wpływ na metabolizm sprawia, że przypisanie objawów klinicznych do gruczołu tarczowego staje się skomplikowane. Dr Bruyette mówi: „U psa, który ma wszystkie objawy niedoczynności tarczycy, obejmujące każdy układ, jest to proste. Problemem jest fakt, że psy mogą mieć objawy tylko dermatologiczne, hematologiczne lub neurologiczne. A objawy te nie są patognomoniczne dla choroby tarczycy. Jest bardzo wiele innych przyczyn, które mogą powodować takie zaburzenia.”

W jaki sposób możesz więc uchronić się przed nieprawidłowym rozpoznaniem niedoczynności tarczycy u swoich psich pacjentów?

Znaj podstawową fizjologię

Jak zapewne pamiętasz ze szkoły, gruczoł tarczowy, podwzgórze i przysadka działają w klasycznym dodatnim i ujemnym sprzężeniu zwrotnym (gotowy na odświeżenie „alfabetycznej zupy”?). Podwzgórze wytwarza hormon uwalniający tyreotropinę (TRH), który stymuluje przedni płat przysadki mózgowej do uwalniania hormonu tyreotropowego (TSH), a ten z kolei stymuluje gruczoł tarczycy do uwalniania tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3). Jako że stężenia T3 i T4 we krwi wzrastają po stymulacji przez TSH, będą one hamowały dalsze uwalnianie TSH i TRH. Głównym hormonem produkowanym przez tarczycę jest T4, ale nie jest on biologicznie aktywny i w dużym stopniu wiąże się z białkami. Niewielka ilość T4 nie łączy się jednak z białkami – jest to wolna T4 (fT4). fT4 przenika do komórki i jest przekształcana do wolnej T3 (fT3). fT3 przechodzi do jądra komórkowego i wywołuje wszystkie efekty biologiczne, które są przypisywane hormonom tarczycy. (Przypomniałeś sobie wszystko? Pamiętaj o fT4 – będzie twoim przyjacielem).

Jak już wcześniej wspomniano, większość T4 u psów łączy się z białkiem nazywanym globuliną wiążącą tyroksynę (TBG) i z innymi białkami. Ponieważ T4 w tak dużym stopniu wiąże się z białkami, wiele chorób i leków, które wpływają na ich stężenie lub ...