Neurologia
Kaszlący mózg – zwalczanie drgawek u psów z padaczką idiopatyczną
Jennifer Gaumnitz
Jakie nowe schematy leczenia, diety lub leki są bądź już wkrótce będą dostępne w ograniczaniu drgawek – owych epizodów nadpobudliwości mózgu – u twoich pacjentów weterynaryjnych?
„Czy dni, w których mówiło się: ‘Proszę podać dwie tabletki fenobarbitalu i zadzwonić do mnie rano’ są już za nami?” – pyta słuchaczy Fred Wininger, VMD, MS, DACVIM, podczas jednego ze swoich cieszących się dużą popularnością wykładów na konferencji Fetch dvm360 w San Diego. Jego odpowiedź brzmi: nie do końca.
Nadmierne ślinienie u psa? To jest wskazówka!
Nierzadko trudno jest różnicować, czy u psa występuje napad drgawkowy, czy też jakiś rodzaj zaburzeń ruchu, zespół przedsionkowy, zaburzenia snu, narkolepsja lub omdlenie. Dr Wininger dzieli się swoim doświadczeniem: „Jedno z moich ulubionych pytań, które zadaję właścicielom zwierzęcia, brzmi: ‚Czy pana pies produkuje więcej śliny niż zazwyczaj?’. Jeżeli zaobserwujesz u pacjenta ślinotok, masz już pewność, że jego głównym problemem są właśnie napady drgawek”.
W długofalowym leczeniu drgawek u psów lekarze weterynarii w większości przypadków nadal stosują fenobarbital i bromek potasu. Jednakże zwalczanie zaburzeń przebiegających z drgawkami może stanowić wyzwanie, szczególnie gdy pies nie reaguje na standardowy schemat leczenia fenobarbitalem lub bromkiem potasu. Według dr. Winingera przypadki lekoopornej padaczki stanowią około 25-30% wszystkich przypadków tej choroby.
A zatem, co lekarze weterynarii mogą zaoferować tym pacjentom? Pogłębioną diagnostykę i, co ważniejsze, skuteczne, bezpieczniejsze leki przeciwdrgawkowe, a także łatwiejsze z punktu widzenia właściciela zwierzęcia schematy podawania leków.
Rozpoznanie padaczki idiopatycznej
W opinii dr. Winingera zaburzenia przebiegające z drgawkami są powszechne u psów i dotyczą około 1% populacji. Drgawki zwykle klasyfikuje się jako strukturalne, metaboliczne lub idiopatyczne/dziedziczne. Zdecydowanie najczęstszym rozpoznaniem jest padaczka idiopatyczna.
Ważną informacją, o którą należy zapytać w wywiadzie, jest wiek pacjenta podczas pierwszego epizodu drgawek. Padaczka idiopatyczna zazwyczaj obserwowana jest u psów w wieku od 1 do 6 lat. Dr Wininger mówi: „Jeśli przyjmujesz psa z drgawkami i jest on w wieku od 1 do 6 lat, to w 80% przypadków będzie to padaczka idiopatyczna. Jeśli zaś pies ma poniżej roku lub powyżej 6 lat, szanse na to, że choruje na padaczkę idiopatyczną, wynoszą 20%”.
W przeciwieństwie do tego, czego mogłeś nauczyć się na uczelni, kontynuuje dr Wininger, obecnie wiadomo, że psy z padaczką idiopatyczną mogą cierpieć na silne, częste napady drgawek. Ponadto drgawki te nie muszą być uogólnione – mogą mieć charakte...
