Z problemem astmy stykam się na co dzień, nie tylko jako lekarz weterynarii specjalizujący się w chorobach układu oddechowego, ale też jako pacjent borykający się z tą alergiczną chorobą cywilizacyjną. Określenie asthma to po grecku szybkie oddychanie z uczuciem duszności, które zdarza mi się oglądać niekiedy u moich kocich pacjentów, a także doświadczać go osobiście. W obu przypadkach sięgam po inhalator z lekiem rozszerzającym oskrzela, a do zwalczania objawów tej przewlekłej choroby układu oddechowego regularnie stosuję steroidy wziewne, zarówno u siebie, jak i u kotów. Na szczęście moja choroba od wielu lat jest stabilna i pozwala normalnie funkcjonować. Z kotami bywa różnie.

Największy wpływ na moje zrozumienie astmy u kotów miały dwie osoby – profesor Philip Padrid oraz pani Kathryn Hopper. Podczas poszukiwań informacji na temat astmy kotów w 2005 roku trafiłem na opracowania poświęcone możliwości terapii z użyciem k...

Wiele osób jest nieprzekonanych do takiej formy leczenia. Z takim podejściem spotykam się też dość często wśród kolegów lekarzy. Po początkowym sceptycyzmie opiekunów kotów z astmą, niewierzących w możliwości skutecznej terapii tą metodą, większoś...

Z ciekawością przeczytałem artykuł doktor Tekli Lee-Fowler w aktualnym numerze „Weterynarii po Dyplomie”. Skupia się on przede wszystkim na omówieniu skuteczności poszczególnych leków stosowanych w leczeniu astmy u kotów. Podkreśla istotną rolę dz...