BLACK CYBER WEEK! Publikacje i multimedia nawet do 80% taniej i darmowa dostawa od 350 zł! Sprawdź >
Onkologia
Grasiczak u jedenastoletniego czekoladowego labradora
Lark Walters, Sarah Schmid, Lisa Viesselmann, Christian Latimer, Nathan Helgert, Adrien Hespel, Isabella Pfeiffer
Pies trafił na konsultację onkologiczną z powodu wykrytego u niego guza. Zespół z University of Tennessee przedstawia przypadek tego pacjenta.
Grasiczaki są rzadkimi nowotworami z komórek nabłonka grasicy. Występują zwykle u starszych psów i są drugim najczęstszym nowotworem śródpiersia. Objawy kliniczne są zwykle związane z masą zajmującą przestrzeń klatki piersiowej i mogą obejmować ospałość, kaszel i duszność.
Zespoły paranowotworowe są częste i występują nawet u 67% psów z grasiczakiem. Najczęściej stwierdzanym zespołem paranowotworowym jest miastenia, choć obserwuje się również złuszczające zapalenie skóry, hiperkalcemię i limfocytozę.1 Nawet u 40% psów z tym nowotworem stwierdza się też takie powikłania jak przełyk olbrzymi i nawracające epizody zachłystowego zapalenia płuc.1
Opis przypadku
Jedenastoletnia czekoladowa wykastrowana suka rasy labrador retriever została skierowana na oddział onkologiczny Uniwersytetu Tennessee (UT) w celu oceny masy w śródpiersiu. Kierujący lekarz weterynarii zauważył masę dwa miesiące wcześniej na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej. Badanie morfologiczne krwi w tym okresie nie wykazało istotnych zmian. Pacjent w ciągu ostatniego roku czuł się coraz gorzej, ale do wyraźnego pogorszenia doszło w ciągu dwóch miesięcy przed wizytą na UT. Właściciele zgłaszali epizody drżenia wszystkich kończyn zwierzęcia kończące się upadkiem, występujące co kilka tygodni.
Badanie kliniczne wykazało nieco niezborny chód oraz osłabienie, szczególnie kończyn miednicznych. Zauważono także stłumienie tonów serca. Pozostałe parametry badania były niezmienione.
Ocena stopnia zaawansowania nowotworu i leczenie
Badanie morfologiczne krwi wykazało rozwiniętą neutrofilię (11 960, zakres referencyjny = 2650-9800), łagodną monocytozę (960, zakres referencyjny = 165-850) i eozynofilię (890, zakres referencyjny = 0-850). Wyniki badań biochemicznych krwi, badania krzepliwości krwi oraz badania moczu były prawidłowe. Miano przeciwciał przeciwko receptorowi acetylocholiny u pacjenta było podwyższone (7,72 nmol/l, zakres referencyjny = < 0,6 nmol/l). Badanie obrazowe jamy brzusznej nie wykazało nieprawidłowości, z wyjątkiem obustronnie nieznacznie powiększonych nadnerczy. Wykonano tomografię komputerową (CT) klatki piersiowej pacjenta.
Pobrano próbkę masy ze śródpiersia za pomocą biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej pod kontrolą USG. Przeprowadzono badanie cytologiczne próbki, jak również badanie za pomocą cytometrii przepływowej. Wyniki tych badań sugerowały grasiczaka.