Kiedy w warstwie rogowej naskórka – „murze z cegieł” zbudowanym z korneocytów i lipidów – dzieje się coś złego, może rozwinąć się atopowe zapalenie skóry. Naukowcy próbują poskładać to zagadnienie w spójną całość.

Funkcja barierowa skóry stała się ostatnio gorącym tematem w zrozumieniu przez nas patogenezy chorób skóry, w szczególności atopowego zapalenia skóry (AZS) u psów. Lepsza znajomość roli, jaką pełni bariera skórna, może umożliwić zastosowanie bardziej ukierunkowanego leczenia zaburzeń skóry w przebiegu AZS.

Zewnętrzna warstwa skóry stanowi anatomiczną i fizjologiczną barierę pomiędzy środowiskiem zewnętrznym – włączając w to mikrobiom skóry – a układem odpornościowym organizmu. Położona najbardziej zewnętrznie warstwa rogowa (stratum corneum) odpowiada za właściwości barierowe naskórka. Ta bariera zbudowana jest z „cegieł” (spłaszczonych, zawierających białko korneocytów) oraz spoiwa – „zaprawy” (międzykomórkowych warstw bogatych w lipidy). Właśnie dzięki strukturze przypominającej mur z cegieł warstwa rogowa skóry ssaków ma zasadnicze znaczenie dla zachowania jej zdrowia, ponieważ zatrzymuje wodę i płyny odpowiedzialne za utrzymanie homeostazy oraz zapewnia ochronę przed czynnikami fizycznymi, chemicznymi i biologicznymi.