Bez względu na to, czy sam wykonujesz zabieg chirurgiczny, czy odsyłasz pacjenta do specjalistycznej kliniki, decydujące znaczenie ma intensywna stabilizacja.

Tuż przed zamknięciem do twojej lecznicy zostaje przywieziony pies dużej rasy, u którego występują nieproduktywne odruchy wymiotne, senność i powiększanie się obrysu brzucha. Wiesz, że prawdopodobnie jest to rozszerzenie i skręt żołądka (GDV – gastric dilatation-volvulus), ale od czego należałoby zacząć? Czy powinieneś od razu odesłać pacjenta? A może będziesz musiał sam przeprowadzić zabieg?

Jeżeli ten scenariusz sprawia, że pocą ci się dłonie, a twoje nadnercza kurczą się – nie panikuj. Rozszerzenie i skręt żołądka to prawdziwe wyzwanie medyczne i chirurgiczne, ale przy zastosowaniu logicznej diagnostyki i właściwego podejścia do leczenia, a także skupieniu się na stabilizacji przed zabiegiem w większości przypadków można osiągnąć dobry wynik. Nawet jeśli zamierzasz odesłać pacjenta do lecznicy specjalizującej się w stanach nagłych, podjęte przez ciebie zabiegi wczesnej stabilizacji mogą mieć ogromny wpływ na szczęśliwe zakończenie tej historii dla twojego pacjenta. Klienci również docenią twoją pomoc w procesie podejmowania decyzji w tej stresującej sytuacji.

Ocena kliniczna – jaki jest stan pacjenta?

Pacjenci z objawami sugerującymi rozszerzenie i skręt żołądka powinni zostać natychmiast przeniesieni do gabinetu i jak najszybciej zbadani przez lekarza. Równocześnie należy poprosić właścicieli o podpisanie zgody na wstępne zabiegi stabilizujące i diagnostykę. Trzeba pamiętać, że chociaż typowymi pacjentami w przypadku tego zaburzenia są psy w średnim wieku należące do ras dużych i olbrzymich, o głębokich klatkach piersiowych, choroba może wystąpić u psów wszystkich ras między 10. miesiącem a 14. rokiem życia, a nawet u kotów.

Psy z rozszerzeniem i skrętem żołądka często nadmiernie się ślinią, ich brzuch jest bolesny, podczas opukiwania jamy brzusznej słychać wypuk bębenkowy. Pacjenci mogą być w krytycznym stanie, z niestabilnym układem sercowo-naczyniowym. Należy szybko zwiększyć liczbę uderzeń serca, liczbę oddechów, temperaturę i ciśnienie krwi oraz poprawić jakość tętna.

Stabilizacja – poprawa perfuzji i utlenowania tkanek

W leczeniu pacjentów z podejrzeniem rozszerzenia i skrętu żołądka priorytetem jest stabilizacja układu sercowo-naczyniowego. Im szybciej opanujesz wstrząs i przywrócisz dostarczanie tlenu do tkanek, tym mniej prawdopodobna będzie konieczność przeprowadzenia u zwierzęcia resekcji martwicowej ściany żołądka, a rokowanie będzie lepsze. Chociaż kuszące może być rozpoczęcie od wykonania zdjęć rentgenowskich, ten krok powinien zostać wykonany po wstępnej resuscytacji.