Pacjenci z guzami, nieprawidłowymi wynikami badań dodatkowych i swoistymi objawami klinicznymi, które wyraźnie wskazują rozpoznanie. W jakim stopniu potrafiłbyś zidentyfikować jednostki chorobowe występujące u tych pacjentów?

Przypadek 1.

U wszystkich trzech psów przedstawionych na ryc. 1a-c występuje ta sama choroba o obrazie klinicznym cechującym się dużą różnorodnością. U psa z ryc. 1a w ciągu trzech tygodni doszło do rozwoju szybko rosnącego guza zlokalizowanego na kończynie miednicznej. Guz ten cechował się obecnością owrzodzeń i powierzchownego zakażenia. U psa z ryc. 1b przez kilka miesięcy rozwinęły się wieloogniskowe zmiany skórne wywołujące silny świąd, tak liczne, że nie dało się ich policzyć. Zmianom tym towarzyszyła postępująca osowiałość zwierzęcia. U psa z ryc. 1c kilka miesięcy po chirurgicznym usunięciu guza doszło do rozwoju bolesnych podskórnych guzów na grzbiecie, którym towarzyszył brak łaknienia, okresowe wymioty oraz napinanie się zwierzęcia w czasie oddawania kału.

U każdego z psów przeprowadzono biopsję aspiracyjną cienkoigłową występujących u nich zmian. Obraz cytologiczny pobranego materiału był bardzo podobny u wszystkich trzech zwierząt (ryc. 2).

Pytanie 1.

Jakie jest twoje rozpoznanie?

a) guz z komórek tucznych

b) zespół ziarniniaka eozynofilowego

c) plazmocytoma skóry (odosobniony szpiczak plazmocytowy skóry)

d) nietypowa postać chłoniaka

Pytanie 2.

Jak w idealnych warunkach powinien wyglądać kolejny etap postępowania diagnostycznego?

a) pełne badanie morfologiczne krwi wraz z badaniem biochemicznym surowicy

b) badanie radiologiczne klatki piersiowej

c) badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej, ewentualnie w połączeniu z biopsją aspiracyjną narządów

d) rozmaz z kożuszka leukocytarno-płytkowego

e) prawidłowe są odpowiedzi a, b i c

f) wszystkie powyższe

Przypadek 2.

Pies rasy west highland white terrier, kastrowany samiec w wieku 10 lat, został poddany badaniom przez opiekującego się nim na co dzień lekarza weterynarii z powodu utrzymującego się od trzech miesięcy bolesnego oddawania moczu, któremu czasami towarzyszył krwiomocz. Ponadto właściciel zaobserwował wzmożone znakowanie terenu moczem przez psa. Oprócz wymienionych objawów pacjent nie wykazywał w badaniu klinicznym innych nieprawidłowości wskazujących na istnienie chorób uogólnionych.

Wyniki badania próbki moczu oddanego drogą naturalną były godne uwagi – stwierdzono obecność białka, którą oceniono na 2+, a także obecność erytrocytów, również określoną na 2+. Obserwowano też nieliczne atypowe komórki widoczne na ryc. 3, a cięża...