Choroba zwyrodnieniowa stawów u psów jest często rozpoznawana późno. Poniżej wyjaśniono, co jest tego przyczyną, i przedstawiono wskazówki, jak radzić sobie z tą wyniszczającą chorobą za pomocą odpowiedniego żywienia.

Zaburzenie prawidłowej mechaniki stawu może być skutkiem albo przyczyną uszkodzenia różnych jego elementów. Niejednokrotnie uszkodzenie to skutkuje zwyrodnieniem stawu (osteoarthritis – OA),¹ które najczęściej prowadzi do niepełnosprawności fizycznej, bólu i obniżenia jakości życia zwierzęcia. OA to najczęstsza postać zapalenia stawów, rozpoznawana u ludzi oraz wszystkich gatunków zwierząt będących pacjentami lecznic weterynaryjnych. Jest to na ogół powoli rozwijająca się choroba, związana z dwoma głównymi procesami patologicznymi – zwyrodnieniem chrząstki stawowej z utratą zarówno proteoglikanów, jak i kolagenu, oraz narastaniem nowej kości. Dodatkowo występuje zmienna, słabo nasilona reakcja zapalna w obrębie błony maziowej.²

Według doniesień w Ameryce Północnej częstotliwość występowania osteoarthritis wynosi od 20% u psów starszych niż rok do 80% u psów powyżej ośmiu lat.³ Cele leczenia OA są złożone – zmniejszenie bólu i dyskomfortu, ograniczenie objawów klinicznych, spowolnienie rozwoju choroby, wspieranie naprawy uszkodzonej tkanki i poprawa jakości życia.

Sugeruje się, że u psów z przewlekłym bólem spowodowanym osteoarthritis najlepsze rezultaty osiąga się dzięki połączeniu leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych, środków modyfikujących przebieg OA, odpowiednich składników odżywczych, nutraceutyków, obniżenia masy ciała, programów ćwiczeń, fizykoterapii i diet leczniczych. Zastosowanie indywidualnej kombinacji powyższych metod, dopasowanej do danego pacjenta, poprawia jakość jego życia, co stanowi ostateczny cel tego postępowania.⁴

Otyłość jako czynnik ryzyka

Powszechnie wiadomo, że otyłość u zwierząt towarzyszących jest już epidemią. W 2018 roku Association for Pet Obesity Prevention (Sto­warzyszenie Zapobiegania Otyłości u Zwierząt Towarzyszących) oszacowało, że 56% psów w Stanach Zjednoczonych wykazuje nadwagę lub otyłość.⁵ Dodatkowo długoterminowe badanie udokumentowało, że osteoarthritis występuje częściej u psów z nadwagą/otyłych w porównaniu z tymi z idealną masą ciała (83% vs 50%).^4,6 W oparciu o te badania można założyć, że u znacznej części psów ze zwyrodnieniem stawów rozwinie się nadwaga/otyłość i vice versa. Radzenie sobie z tymi współistniejącymi chorobami wiąże się z wieloma wyzwaniami.

Jako jednostki chorobowe osteoarthritis i otyłość stanowią wyzwanie diagnostyczne z bardzo różnych powodów. Objawy kliniczne OA mogą nie być oczywiste podczas badania, szczególnie na wczesnym etapie choroby. Objawy nadwagi bądź otyłości u zwierząt...