W Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej koty stanowią dużą część populacji zwierząt towarzyszących. W 2012 roku liczba zwierząt tego gatunku (74,1 miliona) przekroczyła liczbę psów zamieszkujących Stany Zjednoczone (69,9 miliona). Pomimo że powyższe dane liczbowe wskazują na ogólne zmniejszenie populacji psów i kotów, odzwierciedlają one również wzrost odsetka kotów w wieku dojrzałym (> 7. roku życia) i podeszłym (> 11. roku życia), ponieważ starsze osobniki stanowią obecnie 50% wszystkich kotów żyjących w amerykańskich gospodarstwach domowych.^1,2 Chociaż zaawansowany wiek sam w sobie nie jest chorobą, pacjenci geriatryczni w porównaniu z młodymi zwierzętami są bardziej narażeni na rozwój chorób nabytych, ponadto ich układ sercowo-naczyniowy pracuje przy niemal maksymalnej wydolności. Większość chorób serca u kotów jest nabyta i ma charakter postępujący, natomiast wrodzone zaburzenia serca występują rzadko.³ Ograniczone rezerwy czynnościowe układu sercowo-naczyniowego zwierząt w podeszłym wieku oraz rozwój choroby serca, która wraz z upływem czasu może postępować, sprawiają, że ryzyko związane z sedacją lub znieczuleniem ogólnym jest u nich wyższe niż w innych grupach pacjentów weterynaryjnych.^4,5

Aby zmniejszyć powyższe ryzyko, warto pamiętać o tym, że nie ma bezpiecznych leków uspokajających lub znieczulających, są tylko bezpieczne sposoby ich podawania. Wiedza o stanie klinicznym zwierzęcia oraz oddziaływaniach leku na układ sercowo-naczyniowy pomoże ci wybrać najbezpieczniejszy schemat sedacji pacjenta.

Stan kliniczny

Ustalenie bezpiecznego schematu sedacji lub znieczulenia ogólnego wymaga wiedzy na temat rodzaju choroby serca występującej u zwierzęcia oraz stopnia jej zaawansowania. Niestety lekarz weterynarii przeprowadzający uspokojenie farmakologiczne lub znieczulający pacjenta często nie dysponuje takimi informacjami. Czasami wynika to z faktu, że wskazaniem do sedacji jest konieczność przeprowadzenia badań diagnostycznych (na przykład badania klinicznego, badania echokardiograficznego, badania radiologicznego klatki piersiowej, badania krwi), a w niektórych przypadkach przyczyną jest brak zgody właściciela na wcześniejsze wykonanie u zwierzęcia niektórych lub wszystkich wymienionych powyżej badań. A zatem w wielu sytuacjach konieczne może być opracowanie schematu sedacji lub znieczulenia ogólnego dla kota, u którego nie dysponuje się żadnymi informacjami dotyczącymi ewentualnej choroby układu krążenia.

Zawsze zaleca się przeprowadzenie badania klinicznego, w szczególności osłuchanie serca, uzyskane w ten sposób informacje mają jednak ograniczoną przydatność w kontekście potwierdzenia lub wykluczenia choroby serca u kota. Częstotliwość występowan...