Zaburzenia, w których powieka trze o gałkę oczną, jak również problem opadającej powieki, mogą być skorygowane jedynie chirurgicznie. Poniżej przedstawiono przegląd odpowiednich zabiegów w przypadku różnych nieprawidłowości.

Prawidłowa anatomia powieki jest kluczowa dla ochrony gałki ocznej, a także dla rozprowadzania filmu łzowego po jej powierzchni. Wiele ras psów cierpi jednak z powodu dziedzicznych wad, które mają wpływ na jej czynność. Poniższy artykuł omawia metody chirurgicznej korekcji niektórych z najbardziej powszechnych chorób tego ważnego narządu.

Entropium

Entropium, czyli podwinięcie brzegu powieki, skutkuje kontaktem rzęs lub włosów na części twarzowej ze spojówką albo rogówką (ryc. 1). Prowadzi to do zapalenia spojówki, zapalenia rogówki i możliwego owrzodzenia. Wyróżnia się trzy rodzaje tego zaburzenia: konformacyjne (spowodowane nieprawidłowościami anatomicznymi samych powiek), spastyczne (wywołane znacznym skurczem mięśnia okrężnego oka) i bliznowate (spowodowane przez blizny po urazie lub wcześniejszym zabiegu chirurgicznym).

Najczęściej spotykane jest entropium konformacyjne. Zwykle występuje w obu oczach i częściej dotyczy powieki dolnej. W zaawansowanych przypadkach może obejmować całą powiekę, ale zwykle zmieniona jest jedynie część jej brzegu. U psów brachycefalicznych entropium konformacyjne jest bardziej zauważalne w przyśrodkowej części dolnej powieki, natomiast u psów ras dużych z szeroką czaszką zwykle dotyczy bocznej części dolnej powieki i bocznego kąta oka. Zmiany w obrębie powieki górnej spotyka się na ogół u psów z ciężkimi brwiami, takich jak bloodhoundy, shar pei (ryc. 2) i chow chow. U wielu ras psów entropium konformacyjne uznawane jest za dziedziczne, na przykład u chow chow, buldogów angielskich, seterów irlandzkich, labradorów, golden retrieverów, bernardynów, shar pei, rottweilerów, dogów niemieckich i chesapeake bay retrieverów.

Mimo że entropium konformacyjne może ujawniać się krótko po otwarciu oczu przez szczenię, często nie jest oczywiste klinicznie aż do późniejszego etapu życia, kiedy czaszka i związana z nią skóra uzyskują swój dojrzały kształt. Bywa też odwrotnie – dojrzewanie może być związane ze zmniejszeniem, a czasem nawet zniknięciem entropium. Z tych powodów u szczeniąt powinno się stosować tymczasowe podszycie i odłożyć ostateczny zabieg do momentu, gdy twarzoczaszka dojrzeje. W zaawansowanych przypadkach takie opóźnienie nie jest jednak zalecane.

Korekcja chirurgiczna

Wybór metody chirurgicznej do korekcji entropium zależy od rasy pacjenta, dojrzałości twarzoczaszki, mechanizmu i zaawansowania choroby oraz umiejscowienia nieprawidłowości powieki. Z nich wszystkich najistotniejszy jest prawdopodobnie mechanizm, ...