Rozszczelnienie bariery jelitowej może mieć różne przyczyny. W każdej enteropatii białkogubnej dochodzi jednak do utraty albumin – ważnych białek, które regulują między innymi ciśnienie onkotyczne krwi. Mimo że przebieg choroby jest ciężki, dzięki rozwojowi metod diagnostycznych i terapeutycznych uzyskuje się coraz lepsze wyniki leczenia pacjentów z enteropatią białkogubną.

Kiedyś nas to przerażało” – stwierdził Scott Owens, DVM, MS, DACVIM, internista w MedVet Indianapolis. – „Teraz jednak mamy duże sukcesy w leczeniu psów z enteropatią białkogubną”.

U zdrowych psów zachodzi regulacja utraty białka przez przewód pokarmowy i nerki, nadmierna utrata białka w wyniku enteropatii białkogubnej może jednak prowadzić do hipoproteinemii. Inne stany, które mogą powodować hipoproteinemię, obejmują nefropatię białkogubną i zmniejszoną syntezę wątrobową. Kluczową cechą enteropatii białkogubnej jest panhipoproteinemia spowodowana utratą białek zarówno o małych (albuminy), jak i dużych (globuliny) cząsteczkach. W normalnych warunkach od 10 do 50% całkowitej utraty białek wynika z ich ucieczki przez jelita,^1,2 wzmożone wydalanie białka prowadzi jednak do enteropatii białkogubnej.³

Kiedyś uważano, że hipoproteinemia wynika wyłącznie ze zmniejszonej syntezy białek. W 1949 roku badacze odkryli, że główną przyczyną tego zjawiska jest zwiększona ucieczka białek przez przewód pokarmowy. W 1957 roku albuminy znakowano radioaktywnym jodem, aby można było śledzić ich wędrówkę przez jelita.

Obecnie wiadomo, że enteropatia białkogubna to raczej zespół objawów, a nie odrębna choroba. Jego etiologia u poszczególnych psów, a także rozmaitych gatunków może być różna.

„Enteropatia białkogubna to nie jest rozpoznanie” – mówi dr Owens. – „To dopiero początek. Musisz dowiedzieć się, jaka jest pierwotna przyczyna tego zaburzenia”.

U ludzi przyczyną są zwykle choroby układu sercowo-naczyniowego, wątroby, wrzodziejące zapalenie jelita grubego lub choroba Leśniowskiego-Crohna. U bydła utratę białka przez jelita może powodować choroba Johnego, natomiast u koni jest to często związane z wrzodami przewodu pokarmowego i biegunką o podłożu zakaźnym (na przykład salmonelloza). U psów w takich przypadkach na ogół podejrzewa się nieswoiste zapalenie jelit (IBD).

U ssaków mikroarchitektura przewodu pokarmowego ułatwia wchłanianie składników odżywczych ze spożywanego pokarmu. Przewód pokarmowy wyściełają miliony wypukłych kosmków. W obrębie każdego kosmka żyłki, tętniczki i naczynia włosowate otaczają centr...