Zgodnie z nową definicją International Association for the Study of Pain (2018) ból to „nieprzyjemne odczucie i doświadczenie emocjonalne typowo powodowane przez aktualne lub potencjalne uszkodzenie tkanki albo przypominające takie doznanie”.¹ Ból powoduje niepokój, stres i strach, wywołuje zmiany behawioralne i negatywnie wpływa na jakość życia wszystkich naszych kocich pacjentów.² Dzięki wspólnemu wysiłkowi American Animal Hospital Association i American Association of Feline Practitioners,³ a także osobnej inicjatywie World Small Animal Veterinary Association Global Pain Council, zostały opracowane wskazówki dotyczące zwalczania bólu, które mają pomóc lekarzom praktykom w rozpoznawaniu i leczeniu bólu u kotów
(wsava.org/global-guidelines/global-pain-council-guidelines).

Częstą przyczyną długotrwałego bólu u kotów, jak również pogorszenia się jakości ich życia, jest nierozpoznana lub nieleczona choroba zwyrodnieniowa stawów. Występuje ona u około 60% dorosłych kotów i u 90% kotów starszych niż 10 lat.⁴

Patofizjologia choroby zwyrodnieniowej stawów u kotów ma charakter szczególny. W większości przypadków jest chorobą pierwotną lub idiopatyczną. Wtórna choroba zwyrodnieniowa stawów jest najczęściej związana z urazem albo chorobami genetycznymi, takimi jak dysplazja stawów biodrowych bądź akromegalia. Leczenie kotów z chorobą zwyrodnieniową stawów trwa dożywotnio i ma na celu poprawę jakości ich życia.⁴

Badanie pacjenta i ocena nasilenia bólu

Pierwszym krokiem w zwalczaniu przewlekłego bólu u kotów jest rozpoznanie, że on występuje. Koty przejawiają bardzo słabe objawy bólu, co może utrudniać jego wykrycie przez lekarzy weterynarii i właścicieli.

Zmiany behawioralne spowodowane bólem dotyczą sposobu korzystania z kuwety, samopielęgnacji, płynności chodu, temperamentu, apetytu, pozwalania na pieszczoty i ogólnej aktywności.⁵ Feline Musculoskeletal Pain Index – uznane kliniczne narzędzie do mierzenia nasilenia bólu mięśniowo-szkieletowego u kotów – ułatwia wykrycie przewlekłego bólu zarówno lekarzowi weterynarii, jak i właścicielowi. Ocenia ono poruszanie się oraz zachowanie kotów związane z bólem.⁶

W celu ustalenia problemów zdrowotnych u pacjenta wskazane jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu, wykonanie badania ortopedycznego i neurologicznego, zmierzenie ciśnienia krwi oraz badanie krwi i moczu. Na początku lekarz powinien wziąć pod uwagę oczekiwania klienta i omówić koszt leczenia oraz rolę właściciela zwierzęcia. Istnieje wiele metod leczenia przewlekłego bólu. Plan terapii należy dostosować indywidualnie do każdego pacjenta. Monitorowanie jakości życia zwierzęcia i sprawdzanie skuteczności różnych sposobów leczenia ma kluczowe znaczenie w zwalczaniu przewlekłego bólu związanego z chorobą zwyrodnieniową stawów.⁷