Moksydektyna należy do makrocyklicznych laktonów z podrodziny milbemycyn. Została po raz pierwszy zatwierdzona przez Amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (ang. Food and Drug Administration, FDA) w 1997 roku. Obecnie jest dostępna w różnych preparatach i dawkach do stosowania u psów, kotów, fretek, owiec, bydła i koni.

Moksydektyna jest wykorzystywana do zapobiegania robaczycy serca wywoływanej przez Dirofilaria immitis oraz do zwalczania pasożytów jelitowych, takich jak tęgoryjce (Ancylostoma caninum, Uncinaria stenocephala) czy glisty (Toxocara cati, Toxascaris leonina).¹ Dodatkowo moksydektynę można znaleźć w preparatach łączących różne substancje zwalczające pchły i odstraszające kleszcze. W tabeli 1 wymieniono wszystkie produkty zawierające moksydektynę, które zostały zatwierdzone przez FDA. Chociaż dostępnych jest kilka preparatów dla wszystkich wspomnianych gatunków, poniższy artykuł koncentruje się na produktach z moksydektyną przeznaczonych do stosowania u psów.

Dowody na skuteczność

Zapobieganie robaczycy serca

Iniekcyjna postać moksydektyny w postaci mikrosfer (produkt ProHeart 12, Zoetis) w dawce 0,5 mg/kg m.c. wykazała 100% skuteczność w zapobieganiu rozwojowi Dirofilaria immitis przez 365 dni u psów, które zostały zarażone larwami zakaźnymi.^2,3 Preparat złożony z moksydektyną do stosowania doustnego (produkt Simparica Trio, Zoetis) okazał się podobnie skuteczny, ze 100% zapobieganiem rozwojowi dorosłych postaci Dirofilaria immitis u psów zarażonych 30 dni przed wdrożeniem leczenia.⁴

Na koniec Bowman i wsp. udokumentowali 100% skuteczność preparatu złożonego do stosowania miejscowego, zawierającego 2,5% moksydektynę oraz 10% imidaklopryd (Advantage Multi for Dogs, Elanco), w zapobieganiu rozwojowi dorosłych postaci Dirofilaria immitis u psów zarażonych larwami 30 dni po podaniu leku.⁵

Pasożyty jelitowe

Preparaty zawierające moksydektynę wykazują również wysoką skuteczność w zwalczaniu pasożytów jelitowych, w tym nicieni (dorosłych postaci Toxocara canis i T. leonina) oraz tęgoryjców (L4, niedojrzałych dorosłych i dorosłych postaci A. caninum oraz dorosłych postaci U. stenocephala).^2-4,6,7

Mechanizm działania

Moksydektyna jest endektocydem, który zakłóca neurotransmisję przez kanały chlorkowe bramkowane ligandem u nicieni pasożytniczych i stawonogów poprzez zwiększenie przepuszczalności błon komórkowych bezkręgowców dla jonów chlorkowych. Działanie to powoduje paraliż i śmierć pasożyta.^1,8 Podobnie jak inne leki z klasy milbemycyn, moksydektyna jest na ogół bezpieczna dla ssaków ze względu na jej słabe powinowactwo do kanałów chlorkowych bramkowanych glutaminianem i ograniczoną zdolność do przenikania bariery krew–mózg.⁸