Przetoki okołoodbytowe, znane także pod nazwą czyraczycy odbytu, mogą prowadzić do znacznego osłabienia stanu psów. Jeżeli nie są właściwie leczone i gdy leczenie nie zostanie rozpoczęte w odpowiednim czasie, choroba może postępować i doprowadzić do rozwoju nieodwracalnych zmian w obrębie odbytnicy i odbytu, a w niektórych przypadkach ostatecznie przyczynić się do eutanazji chorego zwierzęcia.

Patogeneza

W różnych pracach starano się określić dokładną patogenezę przetok okołoodbytowych, ale nie udało się ostatecznie wyjaśnić, jak dochodzi do ich rozwoju. Ponieważ choroba ta występuje z dużą częstością u owczarków niemieckich, podejrzewano, że w jej rozwoju biorą udział czynniki genetyczne, ale jak dotąd nie zidentyfikowano markera genetycznego tej choroby.¹ Uważano także, że predysponuje do niej też nisko noszony ogon, ale ta hipoteza również została podana w wątpliwość, ponieważ przetoki okołoodbytowe występują także u psów innych ras, a amputacja ogona nie jest skuteczną metodą ich leczenia.² Niedawno przeprowadzone badania wskazują, że rozwój przetok okołoodbytowych ma podłoże immunologiczne.^3-5

Charakterystyka pacjentów

Podobnie jak w przypadku większości chorób o podłożu immunologicznym, przetoki okołoodbytowe zazwyczaj pojawiają się u młodych dorosłych zwierząt lub tych w średnim wieku. Wiek chorych psów to zazwyczaj 2-9 lat.^2,6,7 Chociaż większość zwierząt, u których występuje ta choroba, to owczarki niemieckie, przetoki okołoodbytowe mogą się rozwinąć u psów wszystkich ras. Do innych ras psów, u których autor artykułu diagnozował tę chorobę, należą shih tzu, welsh corgi pembroke, boksery, labrador retrievery i mieszańce, co nie oznacza, że choroba jest ograniczona tylko do tych ras. Nie ma zgodności co do wpływu płci zwierzęcia oraz zabiegu kastracji/sterylizacji na rozwój przetok okołoodbytowych.^2,6,7

Objawy kliniczne

Klienci najczęściej zgłaszają takie objawy jak bolesne parcie na kał, obecność świeżej krwi w kale, trudności w oddawaniu kału, częste oddawanie kału w niewielkich ilościach, wylizywanie okolicy odbytu i obecność ropnego wysięku (patrz ramka „Objawy kliniczne związane z przetokami okołoodbytowymi”).^2,6,7 Dokładne badanie odbytnicy i odbytu ujawnia obecność takich zmian jak jamy, kanały przetoki i owrzodzenia wokół odbytu, których nasilenie może być różne, od łagodnego (ryc. 1) do ciężkiego (ryc. 2). Zwykle zmiany te nie łączą się ze światłem odbytnicy.

Rozpoznanie

Rozpoznanie różnicowe zależy w dużej mierze od występujących objawów klinicznych. Jeżeli jedynym stwierdzanym objawem jest świąd okolicy wokół odbytu, rozpoznanie różnicowe obejmuje alergiczne zapalenie skóry (atopowe zapalenie skóry i nadwrażliwo...