Trwa Wiosenna Promocja! Publikacje i multimedia weterynaryjne nawet 50% taniej! Sprawdź >
26 marca 2025
Aż 64,2% lekarzy weterynarii ocenia samych siebie jako wypalonych zawodowo, a sfrustrowanych pracą jest niemal 70%.
Takie są wyniki badania MEDWET, które dla Krajowej Rady Lekarsko-Weterynaryjnej przeprowadziły prof. dr hab. n. med. Joanna Rymaszewska, dr hab. n. med. Dorota Szcześniak, prof. UMW, i mgr Karolina Fila-Pawłowska.
Wyniki dotyczące tendencji samobójczych w badanej grupie przedstawiają obraz bardzo wysokiego – wyższego niż w populacji ogólnej – ryzyka. Aż 39% badanej grupy lekarzy wskazało, że w ciągu ostatniego roku co najmniej raz pomyślało o odebraniu sobie życia, z czego 8% bardzo często myślało o samobójstwie. 1/5 badanych lekarzy deklaruje, że miało plan odebrania sobie życia. Prawie 4% badanej grupy podjęło w przeszłości próbę samobójczą.
Większość badanych lekarzy weterynarii zdecydowanie czuje się nadmiernie obciążona pracą zawodową w zakresie jej ilości, odczuwanej presji i nieadekwatnego wynagrodzenia. Zdecydowana większość nie jest w stanie zachować równowagi pomiędzy pracą a życiem prywatnym i ze względu na pracę zaniedbuje porządek, jedzenie, aktywność fizyczną, zainteresowania oraz kontakty z rodziną i przyjaciółmi. Blisko 25% badanych lekarzy było w przeszłości lub jest aktualnie leczonych psychiatrycznie. Prawie 45% korzysta lub korzystało z pomocy psychologa.
Większość badanych lekarzy ocenia relacje z klientami jako trudne w zakresie braku poszanowania granic, roszczeniowości i niespełniania oczekiwań. Jednak czynniki związane z trudnymi klientami i poziom wsparcia zawodowego mają mniejsze znaczenie dla występowania objawów psychopatologicznych. Najważniejszymi czynnikami ryzyka dla zdrowia psychicznego są aspekty związane z obciążeniem pracą. Wyniki badanych lekarzy weterynarii sugerują, że im młodszy wiek i krótszy staż pracy, tym większe nasilenie objawów psychopatologicznych, w tym depresji i lęku, bezsenności, myśli samobójczych. Z kolei im starszy wiek, tym większe wypalenie zawodowe, ryzyko uzależnień od środków psychoaktywnych lub alkoholu, ale też większa prężność zaradcza.
