09 kwietnia 2025

Wpływ cech anatomicznych i fizycznych na ryzyko zapalenia ucha zewnętrznego u psów

Zapalenie ucha zewnętrznego (OE) to powszechne schorzenie u psów, które może powodować znaczny dyskomfort i pogorszenie jakości życia zwierzęcia. Choć wiele czynników może sprzyjać jego wystąpieniu, badania pokazują, że cechy anatomiczne i fizyczne psów odgrywają kluczową rolę w kształtowaniu ryzyka rozwoju tej choroby. Niedawne badanie skupiło się na różnych aspektach, takich jak rasa, kształt uszu, płeć oraz masa ciała, starając się ustalić, które z tych czynników mogą wpływać na częstotliwość występowania OE.

Rasa psa okazuje się istotnym czynnikiem w rozwoju zapalenia ucha. W badaniu wykazano, że rhodesian ridgeback wykazuje mniejsze ryzyko OE, co potwierdzają wyniki innych badań. Z kolei cocker spaniele, które mają charakterystyczne wiszące uszy, są bardziej narażone na rozwój choroby. Długie, owłosione uszy mogą ograniczać wentylację kanału słuchowego, co sprzyja rozwojowi infekcji. Ponadto kształt uszu, szczególnie ich ustawienie, również ma znaczenie. Uszy wyprostowane zdają się zwiększać ryzyko OE, podczas gdy uszy półwyprostowane wykazują działanie ochronne, choć te wyniki są bardziej złożone i wymagają dalszych badań. Psy brachycefaliczne, takie jak buldogi francuskie, również mają zwiększone ryzyko wystąpienia OE. Wąskie i krótkie kanały słuchowe, które są charakterystyczne dla tych ras, ograniczają wentylację, co sprzyja rozwoju zapaleń. Kolejnym ważnym czynnikiem jest płeć. Wykastrowane psy wykazują wyższe ryzyko zapalenia ucha, co może być związane ze zmianami hormonalnymi i większą tendencją do otyłości. Otyłość, choć nie wykazuje jednoznacznego związku z OE, może wpływać na stan zapalny w organizmach psów, co zwiększa ryzyko wystąpienia różnych schorzeń, w tym zapalenia ucha. Ostatecznie badanie wskazuje, że wielkość ciała może mieć podwójny wpływ na ryzyko OE. Psy średniej wielkości są bardziej narażone na tę chorobę, ponieważ długość kanału słuchowego rośnie proporcjonalnie do rozmiaru ciała. Z kolei większe psy, które mają szersze kanały słuchowe, mogą mieć lepszą wentylację, co może zmniejszać ryzyko zapalenia ucha.

Podsumowując, zapalenie ucha zewnętrznego u psów jest wynikiem wielu czynników, zarówno anatomicznych, jak i metabolicznych. Współczesne badania wykazują, że rasowe predyspozycje, anatomiczne cechy uszu płeć oraz masa ciała mają kluczowy wpływ na ryzyko rozwoju tej choroby.

https://www.mdpi.com/2076-2615/15/7/933

Liposomalna bupiwakaina w znieczuleniu zewnątrzoponowym ogonowym u koni. Brak analgezji i istotne...

Wpływ struktury tkanki podścieliskowej na obecność komórek tucznych w SCC u psów i kotów

Epidemiologia bakteryjnych zakażeń dróg moczowych u psów i kotów z lat 1991-2021