14/03/2018
Na zgłębniku należy odmierzyć odległość od nosa do ostatniego żebra pacjenta i zaznaczyć ją w odpowiednim miejscu markerem lub plastrem (ryc. 3a). Wykonanie pomiaru zapobiegnie zbyt głębokiemu wprowadzeniu zgłębnika, który mógłby uszkodzić osłabioną ścianę żołądka.
Po zmierzeniu zgłębnika w jamie ustnej pacjenta należy umieścić rozwieracz bezpieczny dla zwierzęcia, które nie jest znieczulone. W tym celu można wykorzystać rolkę plastra o średnicy 1-2,5 cm. W przypadku kotów stosuje się rolki o średnicy 1 cm (plaster powinien być już częściowo wykorzystany, wtedy rolka jest mniejsza) oraz zgłębnik o mniejszej średnicy. Zgłębnik pokryty środkiem poślizgowym należy wprowadzić do przełyku na wcześniej odmierzoną długość (ryc. 3c). Następnie podaje się środek cieniujący. W zależności od rozmiaru zgłębnika stosuje się standardową strzykawkę z łącznikiem do drenów (lub bez niego) albo strzykawkę z końcówką do cewników.
Aby upewnić się, że zgłębnik został wprowadzony prawidłowo, należy omacać szyję zwierzęcia (jeżeli zgłębnik znajduje się w przełyku, można wyczuć dwie struktury rurowe – tchawicę oraz zgłębnik), wykonać zdjęcie RTG lub podać przez zgłębnik niewielką ilość wody (jeżeli pacjent zacznie kaszleć, płyn zapewne przedostał się do światła oskrzeli). Prawdopodobieństwo umieszczenia zgłębnika w tchawicy jest bardzo małe, jeżeli ma on odpowiednią długość i nie wyczuwa się oporu przy jego wprowadzaniu.
Po podaniu środka cieniującego do zgłębnika należy wprowadzić niewielką ilość powietrza lub wody, aby upewnić się, że cała dawka leku dostała się do żołądka i w zgłębniku nie ma żadnych jego pozostałości. Na ryc. 4a i b widoczne są zdjęcia RTG wykonane natychmiast po podaniu środka cieniującego. Tab. 2 przedstawia schemat wykonywania radiogramów. Należy pamiętać o zaznaczeniu prawej i lewej strony zdjęcia oraz godziny wykonania badania.
Tabela 2. Schemat wykonywania zdjęć RTG u psów i kotów
Ryciny 5a-f przedstawiają kontrastowe zdjęcia RTG przewodu pokarmowego u zdrowych psów. Można je porównać z radiogramami własnych pacjentów.
• Ryc. 5a i b – 30 minut po podaniu. Środek cieniujący wypełnił prawie całą długość jelita cienkiego. Część środka nadal pozostaje w żołądku.
• Ryc. 5c i d – godzina po podaniu. W żołądku znajduje się mniejsza ilość środka cieniującego. Środek nadal nie dotarł do jelita grubego i większa część dawki pozostaje w jelicie cienkim. Świadczy to o prawidłowym przepływie środka cieniującego i normalnym czasie pasażu jelitowego.
• Ryc. 5e i f – dwie i pół godziny po podaniu. Środek cieniujący przedostał się do okrężnicy, żołądek jest pusty (prawidłowy czas pasażu jelitowego).
Wskazówki pomocne w diagnostyce
Przy interpretowaniu wyników badania kontrastowego należy:
1. Ocenić rozmiar, kształt oraz położenie narządów przewodu pokarmowego.
