Tego potencjalnie śmiertelnego powikłania pooperacyjnego można uniknąć. Niech przypadek opisany poniżej przypomni o konieczności liczenia gazików wykorzystywanych w trakcie zabiegów chirurgicznych i podkreśli wagę tej czynności.

Pięcioletnia wysterylizowana suka rasy owczarek niemiecki, o masie ciała 37,3 kg, trafiła do ośrodka referencyjnego z powodu osowiałości, zaparcia, bolesnego parcia na kał, zaburzeń w oddawaniu moczu i braku łaknienia. W ciągu pięciu dni przed pierwszą wizytą u lekarza pies połknął kość – żebro wraz z chrząstką żebrową. Według subiektywnych spostrzeżeń właścicieli zwierzęcia, od czasu zabiegu cesarskiego cięcia i owariohisterektomii, wykonanego dwa lata przed wizytą, pies miał wzdęty brzuch.

Początkowe wyniki badań

W czasie pierwszej wizyty pacjent był przytomny, ożywiony i reagował na otoczenie. Stwierdzono podwyższoną temperaturę ciała – 39,3°C. Tętno wynosiło 168 uderzeń/minutę. Błony śluzowe były lepkie. Oszacowano, że pacjent wykazuje odwodnienie wynoszące 5-7%. Powłoki brzuszne były napięte i rozszerzone. Innych istotnych objawów klinicznych nie zaobserwowano.

Badanie biochemiczne surowicy wykazało hiperglobulinemię, hiperfosfatemię, hiponatremię, hiperkaliemię oraz obniżenie aktywności lipazy. Pełne badanie morfologiczne krwi ujawniło neutrofilię, monocytozę i leukocytozę (wartości poszczególnych parametrów badania krwi są podane w tab. 1).

W badaniu radiologicznym jamy brzusznej wykonanym w dwóch projekcjach stwierdzono utratę kontrastu między tkanką tłuszczową a strukturami jamy brzusznej (ryc. 1 i 2). W prawej dogłowowo-dobrzusznej okolicy jamy brzusznej stwierdzono obecność cienia o wysyceniu tkanek miękkich i rozmiarach 18 × 17 × 14 cm, który powodował przemieszczenie żołądka w kierunku dogłowowo-dogrzbietowym, a jelit w kierunku doogonowym. W ścisłym związku z nieprawidłowo wyglądającym cieniem, a być może w jego obrębie, widoczne było liniowe, zagięte ciało obce o rozmiarach w przybliżeniu 8 × 1 cm i wysyceniu tkanki kostnej.

W badaniu ultrasonograficznym jamy brzusznej stwierdzono wodobrzusze z dużą ilością kłaczkowatego płynu oraz obecność torbielowatego tworu o szerokości mniej więcej 12 cm, zawierającego także kłaczkowaty płyn i hiperechogeniczny obszar odpowiadający ciału obcemu (ryc. 3). Wykonano nakłucie jamy otrzewnej i pobrano próbkę płynu. Badania płynu otrzewnowego dokonano we własnym zakresie, bez wysyłania materiału do laboratorium zewnętrznego. Pobrany płyn miał charakter surowiczo-krwisty, jego ciężar właściwy wynosił 1,025, stężenie białka całkowitego 3 g/dl, hematokryt 5%, a stężenie glukozy 132 mg/dl. Badanie mikroskopowe ujawniło obecność erytrocytów i neutrofili bez cech zwyrodnienia. W pobranym płynie nie stwierdzono bakterii wewnątrzkomórkowych ani bakterii obecnych pozakomórkowo. Posiew płynu z jamy brzusznej i 72-godzinna hodowla w warunkach tlenowych dały wynik ujemny.