W przypadku kwadratowych lub prostokątnych ubytków skóry, które nie kwalifikują się do bezpośredniego zszycia, warto rozważyć rekonstrukcję za pomocą transpozycji płata tkankowego. Ta technika chirurgiczna jest szczególnie przydatna, gdy tylko po jednej stronie rany znajduje się skóra możliwa do przemieszczenia. 

Transpozycja płata skóry polega na odpreparowaniu fragmentu skóry wraz z tkanką podskórną lub mięśniami podskórnymi (np. mięśniem skórnym tułowia) i przemieszczeniu go na ranę. Zabieg ten wymaga zmiany orientacji płata.

Transponowane płaty tkankowe są zwykle prostokątne i nadają się do rekonstrukcji ran kwadratowych lub prostokątnych. Płat należy zrotować u podstawy, by przemieścić go na ubytek skórny. Skóra płata może przylegać bezpośrednio do rany (ryc. 1a-c) lub być skierowana do niej pod kątem maksymalnie 180 stopni. Trzeba pamiętać, że wraz ze wzrostem kąta rotacji zmniejsza się długość płata możliwa do wykorzystania w trakcie rekonstrukcji, zwiększa się pofałdowanie skóry u podstawy płata oraz wzrasta ryzyko zaburzenia ukrwienia płata. Z tego względu kąt pomiędzy zarysowanym płatem a ubytkiem skóry zwykle nie powinien przekraczać 90 stopni.  

W niektórych przypadkach w płaszczyźnie rany nie ma wystarczającej ilości skóry możliwej do wykorzystania w rekonstrukcji ubytku. Przykładowo, skóra może być dostępna tylko po jednej stronie rany, co wyklucza możliwość zastosowania płata dwuszypułowego. Co więcej, bezpośrednie zszycie rany (rozciągnięcie skóry) może doprowadzić do zniekształcenia danej części ciała (np. w przypadku ran zlokalizowanych w okolicy oczu lub odbytu). Rekonstrukcja skóry poprzez transpozycję płata tkankowego jest więc szczególnie przydatna w sytuacjach gdy skóra możliwa do wykorzystania w rekonstrukcji ubytku jest dostępna tylko w sąsiednich płaszczyznach rany.

Przedoperacyjne opracowanie rany

Ubytek skóry należy traktować podobnie jak każdą inną ranę otwartą do momentu usunięcia wszystkich zanieczyszczeń i martwych tkanek oraz opanowania zakażenia. Przy codziennej zmianie opatrunku trzeba oczyścić ranę, przepłukać ją oraz usunąć ewidentnie martwe fragmenty tkanek (białawe, ciemne lub wolne fragmenty tkanek bez unaczynienia). W przypadku wątpliwości, fragment tkanki powinno się pozostawić w ranie i ocenić go ponownie następnego dnia.

Płukanie i oczyszczanie rany należy wykonywać jednocześnie. Ubytek skóry przepłukuje się płynem fizjologicznym lub 2-procentowym roztworem dwuoctanu bądź glukonaniu chloroheksydyny w rozcieńczeniu 1 : 40 z wodą jałową, pod ciśnieniem 17-18 psi (± ...