Do kliniki skierowano niekastrowanego psa samca rasy shih tzu w wieku 22 miesięcy w celu przeprowadzenia dalszej diagnostyki i leczenia okresowych wymiotów i nietolerancji wysiłkowej utrzymujących się od czterech tygodni. W badaniu radiograficznym klatki piersiowej stwierdzono powiększenie sylwetki serca oraz obecność pętli jelitowych wewnątrz worka osierdziowego (ryc. 1).

Ustalono rozpoznanie przepukliny przeponowej otrzewnowo-osierdziowej (PPOO), po czym przeprowadzono zabieg korekcji tej wady z dojścia przez laparotomię w linii pośrodkowej ciała. Pies prawidłowo przeszedł rekonwalescencję po zabiegu.

Badania obrazowe

Kontrolne zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej wykonano po czterech godzinach od zakończenia zabiegu chirurgicznego, aby sprawdzić położenie cewnika do oznaczania ośrodkowego ciśnienia żylnego, założonego do lewej żyły szyjnej zewnętrznej (ryc. 2a i b). W obrazie rentgenowskim stwierdzono obecność odgraniczonej przestrzeni wypełnionej gazem wokół sylwetki serca, bez obecności w niej płucnych naczyń krwionośnych i dróg oddechowych. Przejaśnienie to było wyraźnie ograniczone cieniującą linią, będącą cieniem osierdzia. Koniuszek serca był uniesiony od mostka.

W obrazie rentgenowskim odnotowano też wyraźnie widoczny prawy przedsionek z poszerzonym uszkiem prawego przedsionka. Uwidoczniono również obecność cewnika w dogłowowej i doogonowej żyle głównej, wprowadzonego przez lewą żyłę szyjną zewnętrzną w celu monitorowania ośrodkowego ciśnienia żylnego. Rozpoznano odmę osierdziową. Wykazano także obecność odmy otrzewnowej wraz z zatarciem szczegółów narządów jamy brzusznej.

Leczenie i monitorowanie pacjenta

Pacjent nie wymagał leczenia przyczynowego. Kolejne kontrolne zdjęcia rentgenowskie wykonano po pięciu (ryc. 3) i 30 dniach od zabiegu. Wykazano na nich ustąpienie odmy osierdziowej. Nie wykryto też kolejnych nieprawidłowości. Pies po 11 miesiącach od zabiegu czuł się dobrze.

Omówienie

Odma osierdziowa to z definicji zaburzenie polegające na nagromadzeniu się wolnego gazu wewnątrz worka osierdziowego. Zaburzenie to opisuje się u psów i kotów stosunkowo rzadko.1-6 Odma osierdziowa może rozwijać się w konsekwencji urazu lub mieć p...