Cel badania

Przewlekła choroba nerek u kotów często nie jest rozpoznawana w warunkach klinicznych, dopóki nie pojawią się objawy azotemii i obniżonego ciężaru właściwego moczu. Identyfikacja czułych parametrów biochemicznych pozwalających na wczesne wykrycie choroby nerek u kotów umożliwiłaby wczesną interwencję medyczną i tym samym lepszą opiekę nad pacjentem. Okazało się, że symetryczna dimetylarginina (SDMA – ang. symmetric dimethylarginine) jest odpowiednim parametrem do oznaczania szybkości przesączania kłębuszkowego (GFR – ang. glomerular filtration rate) u ludzi. Badanie miało na celu ocenę przydatności nowego biomarkera w przypadku choroby nerek u kotów.

Plan badania

W trzech oddzielnych badaniach oceniono potencjalną rolę SDMA jako biomarkera przy chorobie nerek u kotów. W pierwszym badaniu („Porównanie stężeń SDMA i kreatyniny jako biomarkerów u kotów z przewlekłą chorobą nerek”) autorzy zweryfikowali stężenia SDMA i kreatyniny w osoczu u 15 kotów z azotemią utrzymującą się powyżej trzech miesięcy, u czterech kotów bez azotemii, ale z 30-procentowym obniżeniem GFR, oraz u dwóch kotów bez azotemii, ale z kamieniami nerkowymi szczawianowo-wapniowymi. Wyniki porównano z oznaczeniami u 21 zdrowych kotów w podeszłym wieku. W ciągu sześciu miesięcy u tych ostatnich należało odnotować trzy prawidłowe wyniki pomiaru GFR, trzy prawidłowe pomiary kreatyniny w moczu oraz trzy pomiary ciężaru właściwego moczu > 1,040.