Przewlekłe wymioty (trwające dłużej niż 2 tygodnie) są częstym problemem zgłaszanym przez właścicieli zarówno w lecznicach pierwszego kontaktu, jak i w klinikach weterynaryjnych. Kolejność badań diagnostycznych wykonywanych w takich przypadkach zależy nie tylko od najbardziej prawdopodobnego rozpoznania różnicowego, ale również od rzeczywistej przydatności tych testów w odniesieniu do ich inwazyjności, łatwości wykonania oraz kosztów, szczególnie istotnych dla właścicieli. Na przykład USG jest szybką, minimalnie inwazyjną i powszechnie dostępną techniką badania jamy brzusznej. Ograniczeniem tej metody są jednak koszty, zwłaszcza gdy wymagane są jeszcze inne testy. Niestety nie przeprowadzono do tej pory badań nad przydatnością USG u psów z przewlekłymi wymiotami, określających grupę pacjentów, u którzy byłoby ono najbardziej/najmniej przydatne. Autorzy tego badania prospektywnego stawiają hipotezę, że badanie USG jest najbardziej przydatne u pacjentów z nowotworem przewodu pokarmowego, natomiast najmniej u psów z przewlekłymi procesami zapalnymi na terenie przewodu pokarmowego, np. chorobą zapalną jelit lub zapaleniem żołądka.

W opisywanym badaniu u 89 psów z przewlekłymi wymiotami przeprowadzono badanie morfologiczne i biochemiczne krwi oraz USG jamy brzusznej. Przeglądowe badania RTG przed wykonaniem USG nie były konieczne lub nie zostały wzięte pod uwagę przez autorów badania. USG przewodu pokarmowego obejmowało ocenę grubości ściany żołądka i jelit, wyglądu warstw ścian oraz analizę zawartości przewodu pokarmowego, jego średnicy i ruchów robaczkowych. Lekarz weterynarii wykonujący USG decydował, czy konieczne jest badanie histologiczne tkanek żołądka i jelit oraz czy próbki będą pobrane endoskopowo, czy podczas laparotomii. Właściciele rejestrowali częstotliwość wymiotów i biegunki oraz każdy podawany lek przez minimum 5 miesięcy albo do śmierci lub eutanazji zwierzęcia. Co miesiąc rejestry były analizowane w celu potwierdzenia przypuszczalnego rozpoznania oraz śledzenia postępów choroby. Do badania zakwalifikowano jedynie psy, u których ostatecznie rozpoznano chorobę przewodu pokarmowego na terenie jamy brzusznej (w tym chorobę trzustki) jako przyczynę wymiotów.