Sympozjum – płynoterapia okołooperacyjna
Przemyśl swoje podejście do płynoterapii w okresie okołooperacyjnym
William W. Muir
Tradycyjny sposób prowadzenia płynoterapii w okresie okołooperacyjnym, bazujący na wyliczaniu objętości płynów, jest już przestarzały. Obecnie płynoterapię okołooperacyjną traktuje się jako równoznaczną z dożylnym podawaniem leków. Każdy anestetyk i każda z okoliczności chirurgicznych wymagają indywidualnego podejścia do płynoterapii.
Mało kto nie zgodzi się ze stwierdzeniem, że podawanie płynów w okresie okołooperacyjnym stanowi integralną część znieczulenia ogólnego i zabiegu chirurgicznego. Zasady prowadzenia płynoterapii okołooperacyjnej u psów i kotów wymagają jednak uważnego przeanalizowania i ponownego przemyślenia. Odwodnienie, skąpomocz i niedociśnienie występujące u pacjentów chirurgicznych to czynniki nakazujące podanie bolusa płynów, który ma za zadanie poprawić rzut serca i perfuzję tkanek oraz nasilić diurezę. Dostępne dane określające bezpieczeństwo i skuteczność metody przewadniania zwierząt, zarówno przytomnych, jak i znieczulonych, z naturalnie występującymi chorobami, są bardzo nieliczne, jeśli w ogóle istnieją.
Nie opracowujemy już jednakowych wytycznych dotyczących podawania płynów w okresie okołooperacyjnym u wszystkich pacjentów chirurgicznych. W tym artykule opisane zostały nowe dowody, sugerujące, że płynoterapię powinniśmy w każdym przypadku ustalać i prowadzić indywidualnie, aby uniknąć jej negatywnych konsekwencji, takich jak przewodnienie.
Sposób podawania płynów ludziom w okresie okołooperacyjnym przekłada się bezpośrednio na efekty postępowania medycznego, w tym na długość hospitalizacji, zachorowalność i śmiertelność.1-4 Błędy w prowadzeniu płynoterapii (zazwyczaj polegające na podawaniu nadmiernej ilości płynów, czyli przewodnieniu lub przeciążeniu płynami) u ludzi przygotowywanych do zabiegów chirurgicznych zostały uznane za najczęstszą przyczynę powikłań i zgonów w okresie okołooperacyjnym.1-4 Z badań przeprowadzonych u ludzi wynika, że wzrost masy ciała o 5-10%, wynikający z nadmiernego podawania płynów, przekłada się na pogorszenie czynności narządów wewnętrznych u pacjentów w stanie krytycznym, leczonych na oddziałach intensywnej terapii. Co więcej, pogarsza też efekty rutynowych zabiegów chirurgicznych i nie prowadzi do poprawy czynności nerek.4 Wnioski te istotnie zmieniają poglądy na aktualne schematy podawania płynów i są zapewne równie ważne w przypadku pacjentów weterynaryjnych.
Tradycyjne podejście do płynoterapii
Autorzy większości aktualnych opracowań dotyczących płynoterapii zalecają podawanie psom i kotom „zbilansowanych” roztworów elektrolitowych (płyn Ringera z mleczanami) lub 0,9% roztworu chlorku sodu w tempie 10-15 ml/ /kg m.c./godzinę podczas całe...
