16/03/2018
Przepuklinie rozworu przełykowego zazwyczaj towarzyszą przewlekłe objawy, w tym ulewanie, wymioty (również krwiste), nadmierne ślinienie, utrata masy ciała i zaburzenia oddechowe. U zwierząt z przepukliną rozworu przełykowego typu I objawy kliniczne często mają związek z refluksem oraz zachłystowym zapaleniem płuc. Niektóre zwierzęta z przepukliną typu I nie przejawiają żadnych objawów klinicznych. W opisywanym przypadku zaobserwowano ostre zaburzenia oddechowe ze względu na ucisk płuc przez wzdęty żołądek przemieszczony do jamy klatki piersiowej.
Przepuklinę rozworu przełykowego rozpoznaje się za pomocą tradycyjnego badania RTG lub ezofagografii kontrastowej.4-10 Badanie kontrastowe może pomóc w różnicowaniu przepukliny typu I i II oraz obecności innych patologicznych tkanek miękkich w doogonowej części śródpiersia. W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić przełyk olbrzymi, nadprzeponowy uchyłek przełyku, wpochwienie żołądkowo-przełykowe, guzy przełyku oraz obecność ciała obcego w przełyku.
W opisywanym przypadku do ustalenia rozpoznania wystarczyło proste badanie radiologiczne. Podanie środka cieniującego nie było konieczne, ponieważ nie podejrzewano przepukliny rozworu przełykowego typu I. Co więcej, stan zwierzęcia uniemożliwiał wykonanie badania kontrastowego.
Przepuklina rozworu przełykowego typu I może być leczona zachowawczo lub chirurgicznie. Niektórzy autorzy sugerują jednak, że leczeniem z wyboru u psów rasy shar pei z przepukliną typu I powinna być operacja ze względu na częsty brak reakcji na leczenie zachowawcze.8,10,22 Psy z przepukliną rozworu przełykowego typu II, III i IV muszą być leczone chirurgicznie.2 W przypadkach ostrych zaburzeń oddechowych należy ustabilizować stan zwierzęcia za pomocą dekompresji żołądka. Wykonuje się ją poprzez wprowadzenie zgłębnika żołądkowego lub nakłucie żołądka igłą przez lewą ścianę klatki piersiowej. Zabiegi te nie były konieczne w opisywanym przypadku, ponieważ u psa obserwowano tylko lekką duszność.
Ostry stan zwierzęcia oraz rozpoznanie przepukliny rozworu przełykowego II, III lub IV typu są wskazaniem do zabiegu chirurgicznego.
Powyższy opis przypadku wskazuje, że w diagnostyce różnicowej przepuklin rozworu przełykowego u psów rasy shar pei należy brać pod uwagę również przepuklinę typu III.
dvm360.com, Veterinary Medicine • May 2016
Emmanouil Tzimtzimis, DVM, MS, MRCVS
Georgios Kazakos, DVM, PhD
Michail Patsikas, DVM, PhD, DECVDI
Matina Giannikaki, DVM, MS
Lysimachos G. Papazoglou, DVM, PhD, MRCVS
Department of Clinical Sciences, School of Veterinary Medicine, Aristotle University of Thessaloniki, Thessaloniki, Greece
