Limfadenektomia odgrywa istotną rolę prognostyczną i terapeutyczną w onkologii weterynaryjnej. Zabieg ten pozwala na określenie klinicznego stadium zaawansowania nowotworu, ustalenie rokowania i planu leczenia oraz zmniejszenie masy guza.

U każdego pacjenta onkologicznego należy zbadać palpacyjnie obwodowe regionalne węzły chłonne, aby sprawdzić ich ewentualne powiększenie, asymetrię oraz stopień ruchomości w tkankach. Wymacanie powiększonych węzłów chłonnych jest zazwyczaj bardzo proste, jeżeli jednak ich rozmiar nie odbiega od normy, identyfikacja oraz usunięcie mogą sprawić trudności.

Temat chirurgicznych metod usuwania obwodowych węzłów chłonnych jest rzadko podejmowany w literaturze naukowej. Celem tego artykułu jest opisanie topografii i anatomii najczęściej usuwanych węzłów chłonnych oraz objaśnienie optymalnych technik zabiegu.

Węzły chłonne – rola i anatomia

Węzeł chłonny jest morfologicznym i czynnościowym elementem układu chłonnego. Filtruje chłonkę i służy jako miejsce rozplemu limfocytów.

Węzły chłonne są zazwyczaj zwarte i gładkie, kształtem przypominające jajo lub fasolę. Składają się ze słabo rozgraniczonych kory i rdzenia. W każdym węźle można wyróżnić część wklęsłą, zwaną wnęką. Wychodzą z niej naczynia limfatyczne odprowadzające, a wnikają naczynia krwionośne.

Chłonka płynie z włosowatych naczyń limfatycznych poprzez naczynia doprowadzające do regionalnego węzła chłonnego. Przefiltrowana i bogata w limfocyty, wypływa z niego przez naczynia odprowadzające.

Grupy sąsiadujących węzłów chłonnych znajdujące się w tej samej okolicy, zaopatrzone w naczynia doprowadzające z tego samego regionu, u większości gatunków nazywane są ośrodkami chłonnymi.

Wskazania do biopsji węzłów chłonnych

Z badań wynika, że u każdego pacjenta z podejrzeniem nowotworu złośliwego należy wykonać biopsję węzłów chłonnych.^1-6 Istnieje kilka technik wykonania tego zabiegu:

• biopsja aspiracyjna cienkoigłowa i badanie cytologiczne
• biopsja gruboigłowa
• biopsja wycinkowa
• biopsja wycinająca.

Badanie palpacyjne

Stwierdzenie nieprawidłowości w badaniu palpacyjnym węzłów chłonnych może być pierwszym krokiem do znalezienia przerzutu. Rozpoznanie kliniczne nie powinno jednak opierać się wyłącznie na badaniu palpacyjnym, ponieważ wielkość węzłów chłonnych nie jest jednoznacznym czynnikiem predykcyjnym przerzutu.^1-3

Biopsja aspiracyjna i badanie cytologiczne

Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa z badaniem cytologicznym to metoda łatwa, szybka i nieinwazyjna. Co więcej, badania wskazują, że cechuje się wysoką czułością i swoistością w wykrywaniu przerzutów litych guzów nowotworowych do regionalnych węzłów ...