20/01/2020
Dr Bruyette podkreśla, że leczeniem z wyboru jest chirurgiczne usunięcie guza po wyrównaniu hiperaldosteronizmu poprzez podawanie potasu, amlodypiny i spironolaktonu. Spironolakton bardzo silnie zwiększa produkcję moczu, działa jednak również dobrze jako bloker aldosteronu. Aby oszczędzić chirurgom stresu podczas operacji, dr Bruyette zaleca u wszystkich pacjentów wykonanie przed zabiegiem tomografii, aby ocenić, czy guz objął żyłę główną.
Sprawy się komplikują, gdy u kotów wykryje się – jak nazywa tę jednostkę dr Bruyette – pierwotny hiperaldosteronizm niezwiązany z obecnością guza. Takie koty mają klasyczne objawy hiperaldosteronizmu, a dodatkowo szybko postępującą chorobę nerek ze względu na ich włóknienie spowodowane hiperaldosteronizmem. Obraz nadnerczy w badaniu USG jamy brzusznej jest prawidłowy, co sprawia, że trudno rozpoznać chorobę.
Ponieważ hiperaldosteronizm jest tak częsty, dr Bruyette zaleca branie go pod uwagę u wszystkich kotów z przewlekłą niewydolnością nerek, szczególnie tych z nadciśnieniem lub niskim stężeniem potasu, nawet jeśli wygląd ich nadnerczy na obrazie USG nie odbiega od normy. Jeśli twój pacjent ma wysokie stężenie aldosteronu z towarzyszącym wysokim ciśnieniem i niskim stężeniem potasu, zdaniem dr. Bruyette korzystne może być podanie mu spironolaktonu w celu spowolnienia postępowania choroby nerek.
Wiedza, kiedy należy podejrzewać u kotów hipo- lub hiperaldosteronizm, to już połowa sukcesu. Teraz, kiedy dysponujesz już wszystkimi częściami tej układanki, możesz uratować swoich pacjentów.
dvm360.com • May 2018
Sarah J. Wooten, DVM
Greeley, Colorado
