Nawet najspokojniejszy kot może przypadkowo zadrapać lub ugryźć w rękę. Żeby wizyta przebiegła pomyślnie, przedstaw właścicielowi konkretny plan działania, zademonstruj techniki obchodzenia się z kotem oraz akcesoria zwiększające bezpieczeństwo (ryc. 4).
4. Ograniczaj ryzyko
Celowe czy nie, ugryzienia spowodowane przez kota mogą mieć bardzo poważne konsekwencje. Wiążą się ze szczególnym ryzykiem zakażenia. Ostre kły kota wbijają się szybko, powodując deponowanie bakterii głęboko w tkankach rąk i ramion. Tego typu głębokie zakażenia często powodują gorączkę, opuchliznę i stan zapalny wymagający interwencji medycznej. Chociaż pogryzienia przez koty zdarzają się znacznie rzadziej niż pogryzienia przez psy, zakażenia ran kąsanych są w 75% przypadków spowodowane przez koty. Spośród osób, u których do tego doszło, u 70% w ciągu 24 godzin pojawiają się: obrzęk, gorączka i głębokie zakażenie tkanek, a u 90% objawy te rozwijają się w ciągu 48 godzin.3 W jednym na trzy takie przypadki wymagana jest hospitalizacja.4
Niezależnie od tego, jaką wprawę w ograniczaniu stresu u pacjenta ma personel lecznicy, ryzyko ugryzienia nadal istnieje. Pacjent atakujący z bólu, przypadkowe uszczypnięcie podczas przytrzymywania głowy lub kot przyzwyczajony do gryzienia dłoni podczas zabawy – to powszechne scenariusze, które łatwo mogą skończyć się pogryzieniem. Bardziej narażeni na urazy są mniej doświadczeni pracownicy, ponieważ mają mniejszą praktykę w odczytywaniu mowy ciała, używaniu akcesoriów zwiększających bezpieczeństwo czy myśleniu o zastosowaniu z wyprzedzeniem leków przeciwbólowych i przeciwlękowych.
Inną kwestią, którą warto wziąć pod uwagę, są pracownice w ciąży lub krótko po porodzie. Nie powinny one narażać się na ugryzienia. Nie jest jednak rzadkością, że pracownicy, nawet ci z grupy wyższego ryzyka, rezygnują z użycia akcesoriów zwiększających bezpieczeństwo, uważając, że w jakiś sposób spowodowałoby to uznanie zwierzęcia za agresywne lub zwiększyło jego stres.
W wielu przypadkach zwierzę nie może czekać na przybycie pracownika z grupy niższego ryzyka. Zmiana terminu wizyty lub jej opóźnienie mogłyby zwiększyć zagrożenie wynikające z choroby lub urazu. Ponadto klient może nie być w stanie pozwolić sobie na dodatkowy czas i koszty związane z przesunięciem wizyty. W takich sytuacjach ograniczanie stresu i umiejętne korzystanie z akcesoriów pozwala przeprowadzić niezbędne czynności lekarskie przy akceptowalnym ryzyku. Praktyka nigdy nie jest doskonała – codziennością jest poszukiwanie równowagi między potrzebami pacjenta, personelu i właściciela. Stosowanie technik ograniczających stres może pomóc ją osiągnąć oraz umożliwić zachowanie bezpieczeństwa wszystkich zaangażowanych w wizytę kociego pacjenta.
5. Zadbaj o spokojne zakończenie
Zakończenie badania w spokojnej atmosferze zmniejsza ryzyko, że kot zapamięta sytuację stresową. Pamiętaj, że ostatnie wspomnienie utrwala się na długo. Dla dodatkowego pozytywnego wzmocnienia wykorzystuj nagrody po podaniu zastrzyku lub zakończeniu badania. Poświęć czas na to, żeby kot uspokajał się w twojej obecności, jednocześnie zapisując plan postępowania dla pracowników, którzy będą zajmować się nim w przyszłości. Przestrzeganie takiego planu oraz podejmowanie wszystkich innych kroków związanych z ograniczaniem stresu poprawia współpracę zwierzęcia i chroni wszystkich zaangażowanych.
dvm360.com • October 2023
Sally J. Foote, DVM, CABC-IAABC, LSHC-S, FFE
