Stwierdziwszy istnienie dużej luki w tym obszarze medycyny weterynaryjnej, fundacja Morris Animal zapoczątkowała największy tego rodzaju projekt badawczy, który wzbudził nadzieję zarówno u lekarzy weterynarii, jak i u właścicieli zwierząt.
„Muszę umówić się na eutanazję mojego goldena” – powiedział z wahaniem głos na drugim końcu linii telefonicznej. – „Chłoniak”.
Wyraziłam swoje kondolencje w taki sam sposób, w jaki zrobiłam to już wcześniej tego samego dnia – właścicielom golden retrievera z czerniakiem, a także w zeszłym tygodniu w przypadku jeszcze jednego psa tej rasy z kostniakomięsakiem. Moje współczucie jest autentyczne. Straciłam własne golden retrievery z powodu każdej z tych chorób. Jako lekarz weterynarii zajmujący się domową opieką hospicyjną obserwuję, jak ponure statystyki zachorowań psów na nowotwory codziennie przekładają się na łzy i pożegnania w życiu codziennym.
„Dlaczego to musiało się zdarzyć?” – pytają właściciele zwierząt. Chociaż mogę z pewnym przekonaniem odpowiedzieć: „Prawdopodobnie ma to podłoże genetyczne”, nikt dokładnie nie wie, dlaczego pewne rasy psów są bardziej predysponowane do rozwoju nowotworów niż inne. Jeszcze mniej wiemy o wpływie czynników zewnętrznych, takich jak żywienie i środowisko. Biorąc pod uwagę, że nowotwory to jedna z najczęstszych przyczyn śmierci psów w wieku powyżej 2 lat, brak zrozumienia okoliczności powstawania tej choroby stanowi dużą lukę w podstawach naszej wiedzy z zakresu medycyny weterynaryjnej.
Czego brakuje w naszej bazie danych?
Fundacja Morris Animal to organizacja charytatywna, która od chwili swojego powstania w 1948 roku zainwestowała ponad 70 milionów dolarów w badania z zakresu medycyny weterynaryjnej. Jakkolwiek finansuje ona stale około 240 prac badawczych, jest jedna, która wyróżnia się na tle pozostałych. Według Davida Hawortha, DVM, PhD, prezesa fundacji Morris Animal, ten ostatni projekt jest niepodobny do niczego, czym do tej pory zajmowała się ta organizacja.
W 2009 roku na spotkaniu z onkologami weterynaryjnymi padło pytanie: czego brakuje w naszej bazie danych? Onkolodzy stwierdzili, że braki są tak duże, że nikt nie jest w stanie ich uzupełnić. Przedstawiciel fundacji zapytał: „Dlaczego nie pozwolicie nam spróbować?” – wspomina Haworth. Po ponad trzech latach intensywnego planowania powstał projekt badawczy Golden Retriever Lifetime Study.
W medycynie weterynaryjnej nigdy wcześniej nie przeprowadzono takiego badania, w medycynie człowieka powstał jednak precedensowy projekt – Framingham Heart Study, toczący się nieprzerwanie od 1948 roku. „Jest to najdłużej trwające długofalowe badanie, jakie kiedykolwiek prowadzono w medycynie człowieka. W chwili obecnej objęło ono już trzecie pokolenie. Na jego podstawie powstało 2400 publikacji” – powiedział Haworth. Cel powstania Golden Retriever Lifetime Study jest podobny – stworzyć wszechstronną bazę danych obejmującą okres całego życia 3000 rasowych golden retrieverów.
Założenia co do liczby szczegółów, które mają być zebrane w trakcie trwania tego projektu, są bardzo ambitne. „Wiemy, że 66% osób już w nim uczestniczących podaje swoim psom wodę pochodzącą przede wszystkim z miejskich wodociągów” – mówi Haworth. – „Zazwyczaj psy otrzymują wodę w jednej specjalnie do tego przeznaczonej misce, osobnej dla każdego zwierzęcia. W U.S. Geological Survey zawarte są dane dotyczące wszystkich poważnych zanieczyszczeń wody i możemy połączyć te dane ze sobą. Ten przykład ilustruje, do jakiego poziomu szczegółowości dążymy”.
Zobowiązanie na całe życie
Haworth przyznaje, że uczestnictwo w tym badaniu to duże zobowiązanie. Wymagania, jakie musi spełnić każdy pies włączany do tego projektu badawczego, to wiek poniżej dwóch lat i rodowód obejmujący trzy pokolenia wstecz. Kiedy potencjalny uczestnik zostanie zakwalifikowany do tego projektu, zarówno właściciel psa, jak i lekarz weterynarii muszą zobowiązać się do uczestniczenia w całym procesie badawczym.
Lekarze weterynarii będą przez całe życie psa corocznie przeprowadzać badanie kliniczne i podczas każdej z tych wizyt pobierać próbki krwi, moczu, włosów, kału i przycinanych pazurów do specjalnie do tego celu przeznaczonych pojemników. Mogą być także poproszeni o pobranie próbek w czasie innych wizyt spowodowanych chorobą lub urazem, szczególnie w przypadku pojawienia się jakichkolwiek zmian guzowatych lub podejrzenia nowotworu. Właściciel zwierzęcia pokrywa wszystkie koszty związane z tymi wizytami, ale fundacja Morris Animals przekazuje każdemu uczestnikowi 75 dolarów rocznie w celu rekompensaty poniesionych kosztów.
Chociaż początkowo koncepcja tego projektu badawczego była stworzona przez onkologów weterynaryjnych, jest nadzieja, że zebrane dane pozwolą rzucić nowe światło na przyczyny wielu chorób, począwszy od niedoczynności tarczycy i niewydolności serca, a na chorobach nerek i padaczce kończąc. „Nasze badanie jest stworzone po to, aby określić czynniki ryzyka rozwoju nowotworów u golden retrieverów, ale naprawdę wierzę, że jego wyniki pozwolą lepiej poznać przyczyny chorób powszechnie występujących u psów wszystkich ras” – mówi Haworth.
Szansa na pomoc
Z wyjątkiem typowych opłat za wizytę, lekarze weterynarii nie otrzymują żadnych innych rekompensat za udział w tym badaniu. Haworth ma jednak nadzieję, że możliwość wzięcia udziału w tak obszernym projekcie zainspiruje wielu z nich do włączenia się i aktywnego pozyskiwania wśród swoich klientów nowych uczestników, który spełnią kryteria przyjęcia.
Dr Stephanie Riner Ensley, DVM, pracująca w Sugar Creek Animal Hospital w Bentonville, Arkansas, USA, jest jedną z nich. „Spotykam tak wiele golden retrieverów chorych na nowotwór – naprawdę, zbyt wiele” – mówi. – „Ten projekt daje szansę zebrania danych dotyczących całego okresu życia psa”. Ensley pozyskała dotychczas trzy golden retrievery, a właściciele czterech kolejnych rozważają przystąpienie do projektu.
