Według dr. Chena Gilora, specjalisty i wykładowcy, lekarze weterynarii powinni częściej badać pacjentów pod kątem niedoczynności kory nadnerczy albo liczyć się z możliwością błędnego rozpoznania.

Choć ta choroba nadnerczy jest nieuleczalna, dzięki odpowiedniemu postępowaniu koty mogą osiągnąć oczekiwaną długość życia.

Doktor David Bruyette przedstawia podstawy (a nawet więcej) leczenia tej nierzadko zwodniczej choroby.

Oporność na insulinę u pacjentów z cukrzycą to problem. Każdy, kto twierdzi inaczej, nie wie, o czym mówi.

W literaturze naukowej brakuje informacji na temat leczenia cukrzycy psów za pomocą insuliny detemir.

Badacze starają się ustalić, który ze sposobów monitorowania psów z nadczynnością kory nadnerczy jest najskuteczniejszy i czy można wykorzystać stężenie fruktozaminy do oceny stopnia kontroli glikemii u pacjentów z cukrzycą.

Dane dotyczące czasów przeżycia i czynników prognostycznych u kotów z nowo rozpoznaną cukrzycą stanowią wartościowe źródło informacji dla lekarzy praktyków.

Naukowcy postawili sobie za cel stwierdzenie, czy koty chorujące na wczesną (nieazotemiczną) przewlekłą chorobę nerek mają jednocześnie podwyższone stężenie parathormonu w porównaniu ze zdrowymi starszymi kotami.

Autorzy tytułowego opisu przypadku klinicznego przyjęli na wizytę czteroletnią sterylizowaną kotkę brytyjską krótkowłosą z objawami silnego osłabienia, rzadkoskurczu (120 uderzeń/min), hipowolemii i hipotermii (37,2°C).

Jakie czynniki zwiększają prawdopodobieństwo normalizacji stężenia glukozy we krwi u kocich pacjentów?

Czy w leczeniu nadczynności kory nadnerczy spowodowanej przez guz gruczołu lepszą metodą leczenia jest podawanie mitotanu, czy trilostanu?